Ne captam abducat, venisti huc nempe, malasque
Insidias vafra moliris mente, dolosque?
I, Paridis tibi tanta tui si cura, beatam
Caelicolum vitamque, viasque oblita, sedeto
Usque virum juxta; coetu et secreta deorum,
Fle simul, et carum serva caput omnibus annis,
Illius evadas donec vel serva, vel uxor.
Ipsa quidem nec eo, quo me vocat improbus, ire 450
Nec fas; objiciant probrum ne Troades olim,
Totque graves cumulent, patior quas anxia, curas.
Cui furiis incensa Venus: Jam parce, furores
Parce meos, inquit, te contra stulta ciere,
Quam te amo, ne incipiam posthac odisse; struamque
Triste odium Danaūm, Troumque in pectore, nulli
Non invisa malo pereas ut denique fato.
Sic ait: at mulier gelido tremefacta pavore,
Peplo tecta caput candenti, murmure nullo
Inde abit; ac, ducente dea, gressum extulit: illam 460
Nec turri sensere egressam Troades alta.
Inde ubi Alexandri celsa intra limina ventum est;
Continuo famulae sua quaeque ad munia versae:
Illa domus altum scandit penetrale, nitenti
Intulit et sese thalamo. cui Cypris eburna
Ipsa manu sellam posuit, nymphamque sedere
Jussit Alexandrum contra. Jove nata resedit,
Atque, solo figens oculos aversa, fugacem
Increpuitque virum, rupitque has pectore voces:
Nempe redux bello venisti; occumbere leto 470
Quem fuerat satius, scelerumque expendere poenas
Ense viri domitum fortis, cui nupta marito
Ante fui. at certe Menelao fortior esse
Vi, manibus, certaque hasta jactare solebas.

Vade retro

Vade porro