Audebis? coramque viro te sistere, totque,
Tamque bonos misero qui gnatos misit ad Orcum?
Dura tibi ferro constant praecordia. si te
Ceperit, aut oculis te vir si viderit ille
Saevusque infidusque; tuam non ille dolebit
Fortunam miserans, non parcet, sceptra, tuamque
Canitiem veritus. tuta ergo heic praestat in urbe
Flere una exitio semotos. Hector at (olim
Parca gravis puero quod primo nevit in ortu,
Infelix miserum peperi quo tempore) pascat 280
Nempe canes, oculis longe amplexuque parentum,
Regem apud immitem. cujus discerpere adhaerens,
Atque vorare utinam possim jecur! aequa rependat
Poena mei saevam gnati sic denique caedem.
Quem cur dedecorat? nec enim virtutis egentem
Nec bello segnem occidit, sed moenibus urbis
Pro patriae stantem Troasque et Troadas ante ,
Nec vitare hostes certum, nec vertere turpi
Terga fugae. Has Hecube dedit aegro e pectore voces.
Tum senior: Ne me, certum ilicet ire, retenta. 290
Ominibus jam parce istis, nec tristis eunti
Esto avis intra aedes. nequidquam flectere mentem
Hanc speras, conjux. mortalis nanque juberet
Si me quisquam illuc, aut vates ire, sacerdos
Aut divūm, pecudum vel fibras doctus aruspex; 
Mendacem veluti, sprevissem. nunc, mora nulla
(Ipse deum vidi nam coram, atque auribus hausi
Ipse meis vocem) celer ibo, et jussa capessam.
Quod mihi si ad Grajas fatum est occumbere puppes  
Haud renuo. complexum ulnis mea pignora, largo 300
Explero ut mentem fletu, vel mactet Achilles.
Sic ait; atque arcas aperit, bissenaque promit  

Vade retro

Vade porro