Certare et curru norat minus omnibus ipse.
Extremus pulchros moerenti corde trahebat
Filius Admeti currus; curruque revinctas
Rursus equas, aegre pellebat. dius Achilles
Quem miserans visum, in mediis haec fatur Achivis:
Postremus redit hic longe optimus. ergo secundum, 640
Ut par est, olli tribuamus munus Achivi:
Prima sibi victor Tydeïus auferat heros.
Sic ait: hi laeto dictum clamore probarunt.
Munus equam Eumelo sed ne daret, obstitit acer
Antilochus, clamans laedi sua jura, fidemque
Polliciti: magnum qui sic affatur Achillem:
Istud si facies, tibi certe irascar, Achille.
Donum adimis mihi nempe meum, quod laeserit olli
Fors currus et equas celeres fortique bonoque. 
Debuerat magnos at rite in vota vocare 650
Ille deos; non tunc extremus nanque redisset.
Quod si te miseret, si fert ita corde voluntas,
Est auri tibi multa intra tentoria et aeris
Copia, sunt pecudes, famulaeque, armentaque equorum.
Horum aliquid tollens, olli da postmodo munus,
Continuo vel nunc, coram ut lauderis Achivis.
Hanc ego equam haud ulli dedero: mecum illius ergo,
Si quis vult, sumptis pugnet licet ocyus armis.
Sic ait: arrisit, gavisus mente, sodali
Pelides caro ante alios; dehinc talia fatur: 660
Antiloche, Eumelo munus me promere quando
Vis aliud; promam, tibi nec parere negabo.
Munus erit thorax, quem magnanimo Asteropaeo
Detraxi aere gravem solido, cui fulgida stanno
Candenti vario flexu circum nitet ora,
Mirum opus, et magni quod, credo, fecerit heros.

Vade retro

Vade porro