HOMERI ILIADOS LIBER TERTIUS.
Sub duce quaeque suo cum sese in praelia gentes
Instruxere, Phryges magno clamore movebant
Castra: gruum qualis vacuas it clangor ad auras;
Quae, postquam fugere hiemem, nimbosque, patentis
Oceani densae magno super amne feruntur;
Et, vernum arctois veniens de partibus agmen,
Pygmaeis clademque viris, et funera portant.
Parte alia taciti spirantes robur Achivi
Ibant, auxilium sibi mutua ferre parati.
Ut nebulam Notus offudit si montibus, ipsa 10
Nocte magis furi gratam, pecorisque magistris
Invisam; spatii vix prospicit ante viator,
Quantum unus possit lapidis pervadere jactus:
Sic pedibus subter vadentum in praelia pulvis
Tollitur, horrescitque atra caligine campus.
Jamque adeo magis atque magis condensa propinquans
Hinc acies atque hinc, sese ad certamina belli
Aptarat, pugnamque invadere torva parabat.
At Paris ora deo similis processerat ante
Primam aciem. ille, humero pardi maculosa retorquens 20
Terga, gerit dorso pharetramque, arcumque sonantem,
Auratum ast ensem lateri dextraque coruscat
Bina manu longo praefixa hastilia ferro,
Et Danaūm primos vesana voce lacessit,
Atque jubet secum forti decernere pugna.
Hunc simul ac vidit Menelaus vana tumentem

Vade retro

Vade porro

---

Kunic, Rajmund (1719-1794) [1776]: Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica, 18.330 versus, verborum 126.883, ed. Petra Sostaric [genus: poesis - epica; poesis - versio] [numerus verborum] [kunic-r-ilias-libri.xml].

---