Ille meas; cursu quem nunc premit acer Achilles.
Verum agite, atque animo quae nunc sententia surgat 220
Dicite, seu dirae juvenem subducere morti,
Seu victum placeat manes demittere ad imos.
Jupiter haec. reddit contra sed talia Pallas:
o pater, o nutu cogis qui nigra potenti
Nubila, et horrisonas torques per inania flammas,
Mortalem, dura fatorum lege teneri
Quem nosti, serves, certaque a morte reducas?
Tu major: factum sed non laudabimus omnes.
Cui pater omnipotens: Dulcis Tritonia, pone
Corde metum; non haec animo sententia nostro 230
Certa sedet. quid, non simulata mente locutum
Sensisti? mitem certe facilemque futurum
Me tibi, polliceor. tu quae fert corde voluntas
Exsequere, atque metu coeptis ne absiste. Volentem
His gnatam exacuit dictis pater. ilicet auras
Diva secans, alto venit de vertice Olympi,
Hector ubi ingenti gyro fugit usque, nec ullam
Dat fesso requiem celeri pede fretus Achilles.
Qualis venator cervum canis urget in altis
Montibus expulsum latebris, perque horrida dumis 240
Tesqua, per et valles; altum hic se condere certat
In nemus: ille sagax quaeritque, erratque, latentemque
Invenit: argutis resonant latratibus agri:
Talis frustra optat latebram, nec fallit Achillem
Hector. nam quoties ad muros flectere cursum
Tentavit, turrique altae succedere, si quis
Lasso ferret opem jaculans, hostemque fugaret
Missilibus; toties tentantem ad litora vertit
Pelides subito praecurrens, moenibus ipse
Et proprior longe seclusum absterruit urbe. 250

Vade retro

Vade porro