Ille gradu; et clypeum procurvae ad grandia turris
Saxa gravem acclinans. curis tamen aestuat intus,
Atque haec solicito secum sub corde volutat:
Me miserum! subeo si portas, moenia et urbis,
Polydamas primus dictis me incesset amaris.
Ocyus ad muros Troas qui ducere jussit
Nocte hac, heu miseros quae perdidit; acer in arma
Qua rediit Trojae clades ac terror Achilles: 130
Ast ego contempsi monstrantem vera, monenti
Cum foret utilius multo submittere mentem:
Nunc, populum indocilis postquam nil tale merentem
Exitio stravi, pudet ora subire meorum,
Et vereor Troasque et Troadas: hoc mihi nequis
Olim deterior tamen exprobret: Ipse suorum
Exitio pubem dedit Hector robore fretus.
Sic dicent. fuerit mihi tunc optatius acri
Depugnasse animo, inque urbem rediisse perempto
Aeacida, aut pulchra cecidisse heic morte peremptum 140
Aeacida a magno patriae pro moenibus urbis.
Quod si deponam clypeum, galeamque relinquam;
Et muro acclinans hastam, dehinc ipse profectus
Magnanimo occurram supplex et inermis Achilli,
Argivamque Helenam, quamcunque in puppibus altis
Et Paris huc vexit gazam, quae tristis origo
Prima fuit belli, dicam aequa mente daturum
Atridis; tum quidquid opum latet urbe, seorsum
Pollicear Grajis ultro partirier; omnes
Inde adigam Troas testari numina divūm, 150
Nil fore, quod celent, rerum, quas continet amplo
Urbs gremio; nil, quod non partes, fraude remota,
In geminas tribuant, cedat quarum altera Grajis.
Sed quid ego haec autem nequidquam vana voluto?

Vade retro

Vade porro