Croatiae auctores Latini: inventa  
   domum |  quaere alia! |  qui sumus? |  index auctorum |  schola et auxilia |  scribe nobis, si corrigenda inveneris!  
Kunic, Rajmund (1719-1794) [1776]: Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica, 18.330 versus, verborum 126.883, ed. Petra Sostaric [genus: poesis - epica; poesis - versio] [numerus verborum] [kunic-r-ilias-libri.xml].
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.

Vade retro

Vade porro

-- v-47 --


Parce meam veritus fortunam, duraque tangat
Sors animum. bello captus tibi, te penes, o rex,
Assedi mensae primum Cerealia gustans
Dona, die, quo me patrio nocturnus in agro
Cepisti, ac sacrae duxisti ad litora Lemni.
Venditus inde boves illic merui tibi centum.
Ter totidem bobus redimar nunc. plurima passus
Huc redii. duodena dies haec ducitur, ex quo
Ilion adveni; miserum quem fata secundo
In manibus posuere tuis. me Jupiter odit, 110
Credo equidem, rursus tibi me qui tradidit; aevo
Atque brevi natum vitales fudit in auras
Laothoe genitrix, Altae senis inclyta proles,
Altae qui Lelegas magna ditione gubernat,
Pedason altam habitans gelidum prope Satnioenta.
Hanc etenim Priamus thalami sibi foedere junxit.
Inde sumus patri geniti duo; quos tua jam jam
Ambos dextra neci dederit rex. caelitibus dis
Nam specie haud impar Polydorus concidit hasta,
Magne, tua peditum in primis: ego triste parari 110
Heic mihi nunc video fatum; nec numine laevo
Actum huc posse manus spes evadere vestras:
Hoc etiam, extremum quod dicam, nunc animo hauri:
Non idem gessit me venter et Hectora, saevus
Qui socium mitemque tibi fortemque peremit.
Talibus orabat verbis, fletusque ciebat
Priamides; cui vox immitis venit ad aures:
Demens, quod pretium narras? quae lucra redempto
Pro capite? ante meus fatum quam triste subiret
Patroclus Teucris interdum parcere paullum 120
Haud renui, et multos cepi, pretioque redemptos
Dimisi: at posthac mortem vitare cruentam
Non erit ut possit quisquam, mala numina ducent
In nostras quemcunque manus sub moenibus urbis
Iliacae; Troum quisquis fuat obvius omni
E numero, nedum Priami de sanguine cretus.
Tu quoque nunc adeo morere ocyus, o bone. frustra
Quid ploras? etiam Patroclus, qui tibi longe
Praestabat, domitus leto jacet. en ego qualis
Sim quantusque vides, formaque et mole, parente 130
Eximio atque dea prognatus matre: supremum
Attamen adveniet mihi fatum et Parca severa,
Mane, die aut medio, vel sero vespere, Troum
Eripiet mihi nempe aliquis cum lumina vitae,
Aeratave hasta figens volucrive sagitta.
Sic ait: ille autem, genibusque et corde soluto,
Amisitque hastam torpens formidine, passis
Et manibus sedit collapsus: cui ferit ense
Pelides humerum stricto cervice sub ipsa.
Ferrum intro subiit capulo tenus: ille virenti 140
Pronus humo jacuit porrecto corpore; largus
Purpureo terram perfudit flumine sanguis.
Tum pede correptum medias projecit in undas,
Gurgitibus volvi rapidis; ac talia fatur
Vociferans: Istic impastis praeda jaceto
Piscibus, affusi lambent qui vulnera. mater
Non tua te lecto impositum plorabit, at altum
In mare propellet fluctu volvente Scamander;
Atque aliquis ponto saliens summas petet undas
Cetus, ut immani voret ore Lycaona pinguem. 150
Pessum ite, Iliaca donec potiamur Achivi
Urbe, fugae dantes turpi vos terga, fugaces
Pone ego at usque sequens et caedens Marte secundo.
Nil vos pulchra fluens, argento, et purior amnis

Vade retro

Vade porro


Kunic, Rajmund (1719-1794) [1776]: Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica, 18.330 versus, verborum 126.883, ed. Petra Sostaric [genus: poesis - epica; poesis - versio] [numerus verborum] [kunic-r-ilias-libri.xml].
Powered by PhiloLogic

Creative Commons License
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom
Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se voditelju projekta.