Dulce erat ad puppes longam producere noctem,
Speranti ratibusque insigni et laude potiri.
Nunc dium timeo Peliden. nanque, superbis
Ut furit usque animis, non campis ille manebit
In mediis, vario passim contendere Marte
Troës ubi et Graji fuerunt: at moenia bello 320
Incursans, rerum trepidos certamine tristi
Deque urbe et de conjugibus decernere coget.
Quare agite, o socii, longe bine cedamus in urbem.
Consiliis parete meis. nam sic erit ipse
Ut dico: Pugna Aeaciden absterruit alma
Nox veniens: quod si nos, huc progressus in armis,
Mane novo inveniat, qui sit noscemus. in altum
Ilion evadet fugiens hinc nanque libenti
Pars animo: longe pars major strata jacebit,
Vulturibus dulces epulas canibusque datura 330
Iliacis. talem, dī, longe avertite cladem.
At, parere mihi si vultis vera monenti,
Nocte quidem clausis, vel moesto corde, licebit
Consilio firmare animos, belloque parari;
Atque urbem poterunt turres, portaeque, superbi
Et postes, vectesque arcta compage tueri.
Dehinc, instructi armis primo surgentis in ortu
Aurorae, densa turres et celsa corona
Moenia cingemus. labor olli curaque major
Tum fuerit muros circa pugnare; carinas 340
Et repetet vana spe lusus, moenia circum
Postquam agitans cursu frustra satiarit inani
Efferus alipedes alta cervice superbos.
Nanque urbi nec sese immittet quamlibet audax;
Nec vastam dabit: ante suo nam corpore pascet,
Ipse canes. Haec Polydamas: quem Martius Hector

Vade retro

Vade porro