Improbe, qui, junctum sociali foedere, junctum
Dulcis amicitiae vinclo, Sarpedona praedam
Liquisti Argivis? magnum Sarpedona, qui te
Auxilio toties ipsumque urbemque levavit.
Huic avidos tu arcere canes a corpore saltem
Exanimi haud ausus? Lycia de gente jubenti
Nunc igitur mihi si quis pareat, ocyus omnes
Ire domum jubeo. vestram defendite soli
Vos urbem, cui fata parant extrema ruinam.
Quod si vera animo virtus, si pulcher inesset
Ille ardor Teucris, mentes qui corripit olim
Impavidas et corda virūm, durum urbe laborem
Pro patria, saevaeque ineunt qui praelia pugnae;
Patrocli posset, raptum facto agmine, corpus 200
Iliacam intra urbem condi. pertractus in urbem
Si modo Patroclus fuerit, Sarpedonis arma,
Atque ipsum reddent Graji, praedamque rependent
Confestim praeda. nam stratus morte minister
Illius est, Grajos qui pollet fortior unus
Ante omnes, ductatque invictae robora pubis.
At tu magnanimum Ajacem consistere contra,
Aspicere aut recto venientem lumine non es,
Nec pugnare ausus: multo est nam fortior ille.
Haec Glaucus: torvo cui vultu Martius Hector: 210
Cur talis tu vir tanto isthaec verba locutus
Fastu es? Glauce, viris prudenti corde putabam
Te praestare equidem longe omnibus, arva feracis
Qui Lyciae foecunda colunt: nunc mentis, amice,
Esse inopem duco, stulte qui talia jactas;
Meque ais Ajaci vasta se mole ferenti
Haud obstare ausum. sed me nec tela virorum
Terrent, nec strepitus pulsa tellure volantum

Vade retro

Vade porro