Actoridae manibus Graji: sed Phoebus Apollo
Constiterat celsa in turri, clademque parabat 860
Patroclo, ac Priamum auxilio Troasque levabat.
Ter muri flexum assiluit fortissimus heros,
Ter clypeum ipse manu valida percussit Apollo
Retro pulsum abigens. at quarto evadere nisu
Conantem, contraque ruentem, torvus acerba
Increpuit voce arcitenens; ac talibus infit:
Quo, Patrocle, ruis? nec te, nec Achillea qui te
Fortior est multo, multo et generosior, urbem
Troum belligerae fas est evertere gentis.
Haec Phoebus: muro absiluit conterritus ille, 870
Tela dei metuens longe jaculantis, et iras.
Ast Hector bijuges Scaeae prope limina portae
Sistit equos; anceps et secum versat, an hostem
Irruat in medium sese audax, tuta subire.
Anne suos jubeat murorum septa gregatim.
Haec dubio secum volventi pectore, Phoebus
Adstitit, ille bonum bello, viridemque juventa
Asion assimulans, Hecubae fratrem, atque Dymantis
Prolem, Sangarii ad ripam qui fluminis almos
Incoluit Phrygiae campos et pinguia rura.  880
Huic similis dium alloquitur sic Hectora Phoebus:
Nam quid iners cessas, Hector? certamina pugnae:
Quid refugis? certe non te decet. o utinam te,
Quanto deterior sum, tanto fortior essem!
Non impune foret vitanti praelia et hostem.
Verum age, Patroclo adversos immitte jugales,
Morte virum siqua sternas, laudemque decusque
Det tibi, Trojugenas praesens qui servat, Apollo.
His postquam affatus regem, per tela, laborem
Perque virūm abscessit medium deus. Hector at hostes 800
Cebrionen jubet in medios impellere saevo
Admonitos flagro bijugos. iratus Achaeam
Ingreditur Phoebus turbam, Grajisque tumultum
Ingentem, Teucrisque decus parat ocyus ingens.
Hector praecipiti curru volat arduus, ullum
Nec Danaūm morti dignatur sternere; solum
Axe Menetiaden volucri petit. haud minus ille,
Hunc ubi conspexit venientem, desilit alto
In terram e curru; laeva hastam cuspide acuta
Gestat; saxum albens, solidum, rude, sustulit alte 900
Dextra heros, toto et connixus corpore, misit
Hectoreum in corpus; nec longe ablusit; inanes
Horrendum frustra nec telum fugit in auras.
Hectoris aurigam vasto nam perculit ictu
Cebrionen, Priamo regi quem serva crearat.
Huic, dum lora manu tractat, defixus in ipsa est.
Fronte lapis, fregitque irrumpens subdita utrique
Ossa supercilio dejecti pulvere in atro
Ipsos ante pedes oculi jacuere cruenti.
Ille, velut ponti subeunt qui caerula, pronus 910
In caput e curru terram petit: ossaque et artus
Vita fugit. quem, sic dictis irrisit amaris
Patroclus: Proh quam levis est! quam se jacit apte
In caput? hic certe piscosi per vada ponti
Ostrea vestigans multos satiare queat vir,
Desiliens celsa, vel cum furit unda, carina,
In campum qualis nunc desilit. euge! venuste
Ipsi etiam saliunt inverso corpore Troës.
Haec ubi sic fatus, celeri pede turbidus ibat
Cebrionen supra. qualis leo cui stabula alta 920
Vastanti ferro confixum pectus adacto est,
Attulit exitium cui virtus: talis adibas

Vade retro

Vade porro