Nescius interea precibus se poscere caedem.
Ingemuit graviter, sociumque affatur Achilles: 60
Nam quid ais, Patrocle, deūm genus? haud ego vito
Augurium nunc triste ullum, nec diva creatrix
Ab Jove mi retulit quidquam; sed corda subivit
Ima gravis mentemque dolor, par me orbat iniquus
Aequalem quod forte pari, largitus et ipse
Quod fuerat, fretus non jure, at viribus, aufert.
Hic me angit miserum misere dolor; hic mihi pectus
Moeror habet noctesque diesque. olim mihi Graji
Quam dederant munus famulam, mihi Marte pararam
Urbe olim eversa quam victor, rursus eandem 70
Abstulit Atrides late regnans Agamemnon
Extorri veluti patriaque domoque carenti.
Haec sed missa decet fieri, quae facta, nec usque
Irasci. certe dixi, fixumque sedebat
Hoc animo; tristi non ullum imponere finem
Ante irae, mea quam bellum ad tentoria et altas
Venisset puppes: humeris tamen indue (quando
Sic placet) arma; acres et bello ducito in hostem
Myrmidonas, nigra qua Troës nube carinis
Incubuere graves; conclusi et litore in arcto 80
Angustos intra fines miscentur Achivi,
Ac pavidos magis atque magis Trojana juventus
Tota premit, fidens animi, tumefacta secundo
Marte. meae nec enim galeae videt aera corusco
Clara igni. caesis amplas fortasse replessent
Corporibus dudum sed fossas, aequior in me,
Ut decuit, leni si mente fuisset Atrides.
Nunc Danaos laeti conclusos milite denso
Obsedere: arcens nec caedem et funera Grajis
Tydidae in manibus validis furit hasta, nec ullam 90

Vade retro

Vade porro