Quid metuis currum, pulcherrima Diva, ruentem?
Non audent tales laedere saxa Deas.

currе, puer, Divaeque comam sustolle fluentem:
En cadit, et turpem pendula verrit humum;
Nulla est aethereas inter formosa cometas
Tam longo et nitido sirmate Stella micans.

Sint tribus haec nymphis ; valeant mihi sidera coeli,
Has ego dum videam, semper ero Astronomus.

Tres Satyrum nymphae poscunt, quis credere possit ?
Ore miser namque est, veste animoque niger.

Quae nova tam vario surgunt viridaria cultu,
Exemplo haec Venetis, qui parat, ille parat.

Angelico, Nazarre, sono dum pectora mulces,
Concedat palmam Phoebus et ipse tibi.

Totus in aetherea, quam dant vaga sidera coeli,
Nil ego terrena tentor ab harmonia.

Quis metuat nubes, ignesque, imbremque? Verentur
Legatum Austriacae sidera et ipsa Deae.