Libera, sed tanti non et secura pericli
Prospexit longe. Quid magna Britania possit,
Seu bellum urgendum, posito seu foedera bello
Nectenda et longos nova pax victura per annos,
Vidit et huc animum, huc oculos intendit acutos.
Scilicet huc mittendus erat, qui mente sagaci
Consuleret patriae et casus vigilaret in omnes.
Mille aderant longoque senes exercita ab usu
Pectora consilioque viri praestante, vigore
Et juvenes fervente animi, mille. Omnibus unum
Illa tamen paribusque tibi senibusque virisque
Antetulit primae vernantem flore juventae.
Usque adeo norat, cui fidere posset, et alti
Virtutes animi mentemque notarat acutam.
Nec vero vana spe fallitur: aula frequentem
Excipit hic omnesque videt te impendere curas;
Illa procul placida fruitur tranquilla quiete.
Si tamen officiis superest brevis hora peractis
Et quidquam cessare licet, precor; adjice mentem
Huc etiam ac tenuem ne dedignare Camoenam
Ipse quoque assuetus plectro fidibusque canoris.
Saepe etenim tumidis Nereus erupit ab undis,
Nympharum comitante choro, vicinaque quotquot
Flumina Nayades habitant et Oreades altae
Et Dryades Faunique et cornipedes Satyrisci
Littora complerunt circum ac lusere choreis,
Dum canis ad cytharam et procul alta cacumina et imae
Valles et nemora et responsant aequoris undae.
Quin etiam auratis sculpsere excepta tabellis
Carmina, quae Ligures late vulgata per oras
Aeratis impressa notis nunc denique prostant
Et servant docti monumentum insigne laboris.

Vade retro

Vade porro