Viderat et merito celebrarat Felsina plausu,
Romuleas cum primum arces urbemque Quirini
Visisti et Maja genitum sub lampade Solis,
Nam memini, pariter servavimus: ipse nigrantem
Usque vigil globulum Phoebea in imagine acuto
Figebas telo et signabas cuspide cursum.
Ast ego nigrantemque orbem et rutilantia Phoebi
Laevibus ora vitris transmissa tuboque rotundae
Aptabam excipiens formae tenuique papyro.
Inde redux Pindoque deam coeloque potentem
Advehis in patriam tecum exceptamque perenni
Uraniam hospitio colis et vaga sydera et ignem
Phoebeum ac rutilam diva comitante sororem
Scrutaris vigil. En coelum dum metior atque
Inquiro, vestrae quid vertex distet ab urbis
Vertice Romuleae longoque ardentia scrutor
Astra tubo, diva ipsa tuas me adduxit ad aedes.
Hic aditum ad coelum summi sub culmine tecti
Ipse aperis, das ipse rotas, queis certa notentur
Tempora, quaeque suis operi lectissima tanto
Instrumenta locis tribuens defigis et astra
Suspectas mecum ac filo metiris Olympum.
Suspectat dulcis conjux, suspectat et ipse,
Proh superi, qua vi mentis, quaque indole gnatus,
Septennis licet ac procerum densissima saepe
Suspectat turma et matrumque nurumque corona
Miratur cerni per vitra tubumque nigrantem
Posse die medio redivivos aetheris ignes.
Sed quid" opus vitrea seu lente tubove nigranti?
Si satis aerias sublimi turris in auras
Vertice se tollat noctemque imitetur opaco
Clausa sinu, terrae satis ima in viscera si se
Demittat fovea atque arcto suspectet hiatu
Aethera et horrenti gremium nigrescat ab umbra,
Alta die medio Phoeboque ardente per axem
Sydera suspiciens oculo spectabis inermi.
Est locus Europae in medio, qua regius altis
Ingreditur ripis dominamque interluit urbem

Vade retro

Vade porro