Sublimes causas; longe nempe altius illi
Principium est luci et Phoebo genitore superbit.
Quin etiam ipse nitens ab origine rhombus eadem
380 Gignitur aethereasque simul procedit in auras.
Queis tamen auxiliis quave hanc satis ubere vena
Naturae aggrediar partem atque arcana docebo?
Nunc ades, o nunc, Phoebe pater, diffunde micantem
Fronte comam et flavos per eburnea colla capillos!
385 Ilis opus est. Nunc ardentes age concute habenas,
Flammivomis nunc urge acres calcaribus armos
Quadrijugum: undantem e patulis fac naribus ignem
Commixtum nebula et fumis nigrantibus efflent!
Principio[ERROR: no reftable :]20 queis Luna caret, perfunditur auris
390 Phoebus et ipse suo libratus in aere pendet.
Hic, humilis rutilo qui proximus imminet orbi,
Densior et nebulas saepe et nigrantia dorso
Nubila sustentat, queis palleat omnis ubique
Aut maculis Phoebi vultus spargatur opacis.
315 Idem autem, aethereas qua se protendit in oras
Altior a Phoebo assurgens, tenuatur et aura
Usque levi vacuo vix quidquam distat inani.
Scilicet ut gremio Tellus densosque vapores
Particulasque ignis tenues emittit ab alto
400 Exhalans, illi densantur pondere et imo
Incumbunt humiles dorso, procul evolat ardens
Halitus et nebulas levior nubesque relinquit;
Non secus ipse etiam Titan effundit ab imo
Nigrantesque sinu fumos tenuemque favillam
405 Usque vomens vacuosque undanti aspergine campos
Aetheris et totum late circum imbuit axem.
Haec excussa procul fontem nituntur in ipsum
Ac rutilum innati repetunt vi ponderis orbem.
Quaeque minus gravitate vigent, procul axe recedunt
410 Ardua, particulis contra quae pinguia crassis
Parte sedent ima et dorso incubuere nitenti.
Nubibus haec densis sedes nebulisque serenam
Quae maculant Phoebi frontem aut caligine tristi
Obducunt late. Maculis vapor imminet atris

Vade retro

Vade porro