paraIlla mihi 17 longos olim servata per annos,
Dum viguit viresque dabat florentior aetas,
Nunc etiam quandoque trahunt noctemque per altam
Educunt coguntque polo vigilare sereno.
para Tempus erat, medio cum Gallia tota Decembri
Urgebat votis superos, tua regia conjux
Spem regni longum optatam et te denique dignam
Ut prolem partu felici effunderet atque
Luderet augusta ridens delphinus in aula.
Ipse polum et sparsas scrutabar in aethere flammas,
Cum subito nova lux oculis sese obtulit atque
Involvit totum radiis fulgentibus axem.
Memnoniis sidus Jovis exurgebat ab undis.
Inde jubar: deflexi oculos et lumina vidi
Haud ignota mihi. Tenues volat ecce per auras
Astriferis invecta rotis curruque micanti
Diva meum Uranie numen, quam pronus adoro
Sacra tubo, vitrea peragens et lente sacerdos,
Stat coram et dictis me sic affatur amicis:
para "Mente tenes, ut me coelo demisit ab alto
In terras olim Phoebus tibi dona ferentem
Divinae tubulum formae, quo celsa videres
Tecta Jovis rutilamque aulam sanctumque deorum
Concilium, rerum quo grandia pondera librat
Juppiter, immensum imperio qui temperat orbem
Quidque animo sedeat, quid poscant fata, recludit.
Nunc etiam aetherei summo de vertice Olympi
Huc nuper delapsus adest superumque catervae
Accurrunt, quotquot positos super ardua vasti
Astra colunt coeli tractus sedesque beatas.
Inde globo insuetum jubar emicat: hic modo divos
Alloquitur cupidos secretaque jura revelat: 18
para Felici partu sobolem, quod Gallia poscit,
Effundet regina brevi, sed regia proles
Non patris, augustae veniet genitricis imago,
Quae Venerem forma vincat cultuque Minervam."
para Cum primum Austriaca cum virgine jungere regem
Francigenum statuit divum pater atque hominum rex,

Vade retro

Vade porro