Ni subeant oculos radii fibrasque lacessant
Et parva expressam pingant sub imagine formam.
Haec nobis, haec damna parit Latonia[ERROR: no reftable :]33 virgo,
Rara tamen, totum vix bina aut terna per annum.
Non ita, quae magni sydus regale Tonantis
Astra quaterna obeunt, pigrum quae quina parentem.
Haud unquam lentis evolvitur altera terris
Plena dies vel quina Jovi, quin proximus orbem
Qui domini vastum famulus circumvolat, umbram
Injiciat tristem tenebrasque affundat opacas.
Nec tenui haec adeo se cuspide contrahit, arctos
Ut rutila in facie tractus confundat: in ipsa
Fronte Jovis maculam licet hinc spectare nigrantem
Eminus; usque adeo vasto sese augmine tendit.
Interea et reliqui subeunt. Quam saepe secundus
Infert se medium ac dorsum supponit opacum!
Bis rapit ille ignem Phoebeae lampadis, ante
Quam se quinta dies evolverit integra, saepe
Tertius ipse etiam et quartus quandoque satelles
Inficiunt dominum maculis. Quanto ergo nigrantes
Saepius affundi tenebras dolet ille diemque
Abrumpi subitis famulorum occursibus! Ipsi
Turma frequens et plura parit gravioraque damna,
Unica quam nostris inducat Cynthia terris.
Plura videt genitor parilis spectacula formae
Pluribus a famulis. Medium sed vasta per orbem
Non interrupto tendit se fascia velo
Praeterea longamque parit tristissima noctem.
Hanc rutilae inducit fronti diadema superstes,
Tenvia quod regni vestigia servat adempti.
Quid juvat aula frequens, quid vanae insignia pompae
Regia? Quam crebro gemmatas taedia in aulas
Irrepunt tristique animos languore resolvunt,
Seu fragor armorum subit insidiaeque latentes
Et capta incusso quatiuntur membra pavore!
Inter oves gracili ludens dum pastor avena
Gramineo sedet in solio, dum pascua carpunt
Laeta greges floresque legit capitique corollas

Vade retro

Vade porro