LIBER SECUNDUS
Aeriam quisquis molem atque ingentia tecta
Extruit educens coelo, primum ardua sylvis
Robora frondentesque ornos teretesque cupressos
Dejicit ac densis montes quatit ictibus altos
5 Marmoreasque sinu moles educit et igne
Aera liquat rigidumque argenti pondus et auri
Ac lateres calcemque vehit. Tum condit opaco
Fundamenta solo, muros ad nubila tollit
Auratasque trabes locat immanesque columnas
10 Signaque spirantes Divum referentia vultus
Ac summum aurato concludit culmine tectum.
Sic ego[ERROR: no reftable :]1 velati nigrantem lampada Solis
Atque laborantem dicturus carmine Lunam,
Materiem satis aptam operi tantoque labori
15 Congessi primum teque astra per ardua vexi
Nominaque et positus variosque per aethera motus
Evolvi enumerans: terris procul altus ab imis
Signiferum medio Titan ut calle per orbem
Tendat et Eoas cursu nitatur in oras,
20 Perlustrans totum bissenis mensibus axem;
Interea medio conceptas pectore flammas
Evomat aethereasque ardenti lumine sedes
Aeraque irroret crassum terrasque patentes;
Ut parili cursu se diva triformis in Eurum,
25 Obliquo sed calle, ferat, sed proxima terris
Perque dies novies ternos velocior orbem
Integret et coelo rursum se reddat eodem;
Fraternum interea curru diffundat ab alto
Illa fronte jubar, Phoebum qua suspicit, atque
30 Averso vultu et gremio nigrescat opaco;
Scilicet inde novo nova surgere cornua mense,
Cum fratrem transgressa recens, jam deserit; at cum
Opposita contra bijugos agit aetheris ora,
Nocturnas pleno vultu rutilare per umbras;

Vade retro

Vade porro

---

Boskovic, Ruder (1711-1787) [1761]: De solis ac lunae defectibus, versio electronica, 5828 versus, 91294 verborum, ed. Branimir Glavicic [genus: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [numerus verborum] [boskovic-r-dsld.xml].

---