superiori civitate seminarium sancti Josephi, in capitulari monasterium Franciscanorum cum turri et ecclesiae tecto, liquefactis etiam campanis aliisque pluribus domibus. In hoc incendio memoria dignum accidit. Inter medias flammas inviolata conservatio imaginis beatae virginis Mariae, quae hodie sub fornice civitatis portae, Kamenita vrata dictae, viduae cujusdam Modlar devotione colitur. Fuerat imago ista prius supra civitatis portam et in mediis flammis, immo cineribus, cornice ejusdem combusta, ipsa illaesa et integra reperta est et extracta die 3tio ex cineribus.

Anno etiam 1743. in fine mensis Aprilis grave incendium Zagrabiae fuit, plurimasque domus absumpsit, ipsa arce et ecclesia cathedrali in periculo constitutis. Qua occasione episcopus votivam cleri ad sanctum Rochum in festo sancti Floriani processionem vovit, ut ab ignis periculo liberemur. Ad exemplum antecessoris sui Emerici Eszterhazy, qui anno 1713., dum locustae misere patriam istam depopularentur, campanae majoris pulsum a festo sancti Georgii usque ad festum Simonis, quem pulsum aeris benedictionem nuncupant, (et perperam quidem, rerum ignari, contra sagas adhiberi somniant) instituit. Qui primum tunc adhiberi ceptus, non solum Zagrabiae hodiedum perseverat, sed in omnibus parochiis adhibetur; an episcopi mandato vel usu, me ignorare, confiteor.

Varasdinensis quoque civitas simile nacta fuit infortunium 1747. et 1748., quibus misere deturpata est.

In Sclavonia comitatus erecti, videlicet Poseganus, Verocensis et Syrmiensis, et regno Croatiae incorporati sunt 1745. Quorum erectione praedocinia ibidem sublata.

Anno 1737. Glina erecta, destructo veteri praesidio, quod Szrachicze fuerat.

Mensura Posoniensis in regnum inducta sub bano Josepho Eszterhazio, cum prius quivis pagus diversam habuisset. Mensurae tamen montanisticae confirmatae et stabilitae.

Anno 1726. patres Barnabitae Zagrabiam venire volebant, sed locus pro ipsis inventus non est. Illi enim parochiam sancti Marci babere volebant, civitate resistente et sacellum sanctae Margarithae offerente. Hujus adventus pater Stephanus Skvorcz promotor fuerat, patria Zagrabiensis, professione Barnabita, qui ad hunc effectum 40 milia ab Amalia imperatrice in promissis acceperat.

Anno similiter 1738., promoto ad canonicatum parocho Novovillano Georgio Reess, patruus suus, alter Georgius Reess, cantor cathedralis Zagrabiensis, ibidem se fundaturum patres Misericorditas promittebat, cum canonico Joanne Musinich, archidiacono Bexin, aliisque et parochiam illam cum suis redditibus patribus istis applicare volebant. Evocati effective Graecio religiosi duo, qui, nescio quomodo, locum illum recusare videbantur, sed poscere locum sancti Dismae, qui dari non potuit. Res haec per annum integrum suspensa est et effectu caruit, putatumque et observatum, studiose factum fuisse a cantore in beneficium pure fratruelis sui, qui redditibus parochiae gaudere potuit, quousque et canonicales redditus percipere potuit. Nam evoluto anno is, qui maxime urgebat antea misericorditarum fundationem, maxime etiam eandem postea impugnabat.

Familiae nobilium vigebant his temporibus istae: Adamus Oreszky, regni exactor et commissarius, et postremo praeses tabulae judiciariae.