Petrovic, Vice [1743]: In obitu uxoris elegia, versio electronica, verborum 827, versus 122, ed. Duro Korbler [genus: poesis - elegia] [numerus verborum] [petrovic-v-obit-ux.xml].
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc xml:id="petrovic-v-obit-ux">
<titleStmt>
<title ref="petrovic-v-obit-ux.opus.25234313709187206">In obitu uxoris elegia, versio electronica</title>
<author ref="petrov02" key="petrov02">
<name xml:lang="hr">Petrović, Vice</name>
(1677-1754)
</author>
<editor xml:id="DK">
<ref target="15157187" type="viaf">Đuro Körbler</ref>
</editor>
<respStmt>
<resp>Electronice descripsit</resp>
<name xml:id="MT">Maja Tabak</name>
</respStmt>
<respStmt>
<resp>Edidit et editionem electronicam praeparavit</resp>
<name xml:id="NJ">
<ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
</name>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<edition>Prijepis starijeg znanstvenog izdanja (1911).</edition>
</editionStmt>
<extent ana="B">Mg:B verborum 827, versus 122</extent>
<publicationStmt>
<p>elektronska verzija:
Humboldt Chair of Digital Humanities,
University of Leipzig - Erasmus student training
<date>Ožujka 2014.</date>
</p>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<bibl type="repo" ana="digital">Digitalna verzija: CroALa</bibl>
<bibl>Đuro Körbler, Vićentije Petrović Dubrovčanin (1677.-1754.), Rad 186, Zagreb 1911.</bibl>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<profileDesc>
<abstract>
<p/>
</abstract>
<settingDesc>
<p/>
</settingDesc>
<particDesc>
<p/>
</particDesc>
<langUsage>
<language ident="lat" xml:lang="hrv">latinski</language>
</langUsage>
<creation>
<date notBefore="1743-07-03" period="17xx_2_third">post 1743-07-03</date>
</creation>
<textClass>
<keywords scheme="typus">
<term>poesis</term>
</keywords>
<keywords scheme="aetas">
<term>Litterae recentiores (1600-1850)</term>
<term>Saeculum 18 (1701-1800)</term>
<term>1701-1750</term>
</keywords>
<keywords scheme="genre">
<term>poesis - elegia</term>
</keywords>
</textClass>
</profileDesc>
<revisionDesc>
<change>
<name>
<ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
</name>
<date>2014-03-20T22:57:25.353714548</date>
Prva TEI verzija
</change>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text>
<body>
<div type="poesis-elegia" met="elegiacum">
<head>
In obitu uxoris
</head>
<l n="1">Siccine dividimur, vita mihi carior Uxor,</l>
<l n="2">Morte tua nostrum dissociante thorum?</l>
<l n="3">Siccine me miserum, nunquam relictura, relinquis</l>
<l n="4">Me miserum, et Natos, pignora cara, tuos?</l>
<l n="5">Non te Bactra tenent, non me nunc ultima Thule,</l>
<l n="6">Longius est spatium, nos quod abesse facit.</l>
<l n="7">Nunc mihi, nunc cantum ventosque, amnesque morantem,</l>
<l n="8">Nunc cuperem auditas Manibus esse fides.</l>
<l n="9">Non summo ut faciam quercus descendere ab Aemo;</l>
<l n="10">Aut stare immotas voce canentis aves.</l>
<l n="11">Sed carae ut repetam fugientem conjugis Umbram</l>
<l n="12">Nunc prece, nunc <sic>cythara</sic> consociante preces</l>
<l n="13">Irem audax (amor ipse facem praeferret eunti)</l>
<l n="14">Plena tenebrarum per loca, plena metus.</l>
<l n="15">Atque aliquis miserans maesta de gente silentum,</l>
<l n="16">Quos olim simili vulnere stravit amor,</l>
<l n="17">Ostendens procul Elysium, loca laeta piorum,</l>
<l n="18">„Quam petis, ille tenet“, diceret, „ille locus“.</l>
<l n="19">Non me, non novies Styx interfusa teneret</l>
<l n="20">Viminea et novies trajicienda rate.</l>
<l n="21">Non fera vipereo terreret crine Megaera,</l>
<l n="22">Majestas Stygii non truculenta <FONT COLOR="#CC3300"><b>Jovis</b></FONT>.</l>
<l n="23">Forsan et ille pius <sic>lacrymas</sic> ad verba precantis</l>
<l n="24">Funderet, et reditum Conjugis annueret.</l>
<l n="25">Quid loquor ah! demens? non est revocabilis ultra,</l>
<l n="26">Transvecta est Stygios quae semel Umbra lacus.</l>
<l n="27">Non redit ad fontem, quae fontem deserit unda.</l>
<l n="28">Non reflorescunt, quae cecidere, rosae.</l>
<l n="29">Ergo, quod est miseris reliquum solumque levamen,</l>
<l n="30">Quo lever, heu! superest nil nisi flere mihi,</l>
<l n="31">Nil nisi flere meos, saevissima vulnera, casus,</l>
<l n="32">Dum cineri uxoris jungar et ipse cinis.</l>
<l n="33">Vix afflicta Domus geminati insignia luctus</l>
<l n="34">Exuerat, madidas non bene sicca genas:</l>
<l n="35">Ecce cadit saevae jam tertia victima Morti</l>
<l n="36">Uxor, vulneribus victima caesa tribus.</l>
<l n="37">Non fuit illa tibi communi lege necanda,</l>
<l n="38">Impia Mors, plagis percutienda fuit.</l>
<l n="39">Cuncta tui in miseram <sic>consumpsti</sic> tela furoris,</l>
<l n="40">In sola haeserunt sed tua tela cute.</l>
<l n="41">Membra malis cessere, animus fuit altior illis,</l>
<l n="42">Tu fragilis victrix corporis, ille tui.</l>
<l n="43">Saepe opus igne fuit, ferroque; ullumne dolentis</l>
<l n="44">Inter eas poenas edidit illa sonum?</l>
<l n="45">Num viso extimuit ferro, ingemuitve recepto?</l>
<l n="46">Non patiens gemitum, sed miser ipse dabam.</l>
<l n="47">Ah! chalybe immiti languentis caesa rigabat</l>
<l n="48">Membra cruor: <sic>lacrymis</sic> non maduere genae.</l>
<l n="49">Num, quando monita est, momenta novissima vitae</l>
<l n="50">Instare, et celeri jam properare gradu?</l>
<l n="51">Scilicet hos animos illi mens inscia noxae,</l>
<l n="52">Inque Deum pietas, et proba vita dabat,</l>
<l n="53">Hos amor in miseros, miserisque intenta juvandis,</l>
<l n="54">Clausa sibi, reliquis semper aperta manus:</l>
<l n="55">Et vigil in Natos cura, et studium acre tuendae</l>
<l n="56">In nivea morum simplicitate domus:</l>
<l n="57">Et tormenta per haec candentis atrocia ferri,</l>
<l n="58">Quae toties visa est sustinuisse libens,</l>
<l n="59">Posthuma vitandi tormenta, piantia Manes,</l>
<l n="60">Spes prope certa, sibi si qua pianda forent.</l>
<l n="61">Hos animos etiam illa dabant, quae pectore forti</l>
<l n="62">Ex gemina amissa vulnera prole tulit.</l>
<l n="63">O Superi, quantum vidit maeroris amari,</l>
<l n="64">Et quantum vidit roboris illa dies!</l>
<l n="65">Quae caruere genae <sic>lacrymis</sic>, et questibus ora?</l>
<l n="66">Fundere nec <sic>lacrymas</sic> visa, nec illa queri.</l>
<l n="67">Exuerat Matrem coram, Matrem intus agebat,</l>
<l n="68">Non se, sed miserum commiserata Virum.</l>
<l n="69">Dotibus his tantis quid nunc bona corporis addam?</l>
<l n="70">Quid cultum ingenuis artibus ingenium?</l>
<l n="71">Quid quam dulce melos manabat ab ore loquentis,</l>
<l n="72">In quo opifex mellis fecerat ipsa favos?</l>
<l n="73">Talem fata mihi rapuere, immitia fata,</l>
<l n="74">Consortem thalami, subsidiumque mei.</l>
<l n="75">Post duo dilectae crudelia funera prolis,</l>
<l n="76">Praesto illa, auxilium quae mihi ferret, erat.</l>
<l n="77">Tota videbatur gens esse superstes in illa</l>
<l n="78">Nullaque, ea salva, membra recisa Domus.</l>
<l n="79">Nec me illa omnino miserum solante putabam,</l>
<l n="80">Illa levamen erat levantis, et illa comes.</l>
<l n="81">Decrescit siquidem fidas diffusus in aures</l>
<l n="82">Luctus, ut in rivos secta fit unda minor.</l>
<l n="83">Adde alios casus, et quae mala plurima passus,</l>
<l n="84">Insontem invidiae vi superante, fui:</l>
<l n="85">Nunc mihi fraude mala jus libertatis ademptum,</l>
<l n="86">Nunc raptae, parcus quas dabat usus, opes.</l>
<l n="87">Dum tu aderas, uxor, felix dicebar, eramque,</l>
<l n="88">Nil nocuit telis sors mihi saeva suis.</l>
<l n="89">Vim mala perdebant in dulci conjugis ore,</l>
<l n="90">Et quam tu, poterant aspera fata minus.</l>
<l n="91">Cui querar infelix? cui nunc mea tristia dicam?</l>
<l n="92">Quae <sic>lacrymas</sic> posthac terget amica manus?</l>
<l n="93">Cuncta, illa rapta, rapuit manus invida Parcae,</l>
<l n="94">Unde afflicta malis mens capiebat opem.</l>
<l n="95">Nec, quia ter denos mecum una exegerit annos</l>
<l n="96">Est mihi, ceu sero rapta, dolenda minus.</l>
<l n="97">Ah! magis illa ligant, quorum est diuturnior usus,</l>
<l n="98">Et plus, quae plus sunt nexa, dirempta dolent.</l>
<l n="99">Sic tener, ac mollis ramo si ramus adhaesit,</l>
<l n="100">Disjungas facili vincla novella manu.</l>
<l n="101">Frangitur annosus, vel vix victusque gemensque</l>
<l n="102">Alter ab amplexu solvitur alterius.</l>
<l n="103">Nullaque sat longa est, quae desinit esse, voluptas,</l>
<l n="104">Et nulla est magno longa in amore mora.</l>
<l n="105">Longa mora est tali mihi nunc uxore carenti,</l>
<l n="106">Omnis mense dies longior, hora die est.</l>
<l n="107">Quid moror ergo miser? cur non invisa relinquo</l>
<l n="108">Lumina? cur te non, o mea vita, sequor?</l>
<l n="109">Tu mihi dicebas, sine me nil dulce futurum,</l>
<l n="110">Non si ipsum flueret nectar in ora, tibi.</l>
<l n="111">Quo sola ergo fugis, comitem aspernata maritum?</l>
<l n="112">In rapidos abeunt cur tua dicta Notos?</l>
<l n="113">Sed non sola fugis: me tecum, ubicumque moraris,</l>
<l n="114">Qui bene nos junxit, vivere cogit amor.</l>
<l n="115">Una mei pars tecum abiit, minor altera mecum est,</l>
<l n="116">Pars abiit melior, plena dolore manet.</l>
<l n="117">Ast haec ipsa brevi tua post vestigia curret,</l>
<l n="118">A majore nequit pars procul esse minor.</l>
<l n="119">O volet illa dies, quae partes uniat ambas,</l>
<l n="120">Meque addat comitem tempus in omne tibi!</l>
<l n="121">Mors tua divisit, mea nos conjungat, et urna</l>
<l n="122">Consociet, thalamus quos sociare nequit.</l>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
Petrovic, Vice [1743]: In obitu uxoris elegia, versio electronica, verborum 827, versus 122, ed. Duro Korbler [genus: poesis - elegia] [numerus verborum] [petrovic-v-obit-ux.xml].
|
