Vel nimiùm fidens fortunae ad vota secundae,
Konsc'ineam penetrat valido cum brachio ad arcem;
Montibus amplexam, medio quae considet agro,
Nacta ab equis nomen: forti oppugnata resistit
Hosti, dum Prorex et Bildenstajnius heros,
Auxilio obssessae veniant. mox clade recepta
Dux simul et Prorex pulsi rediere. Sed hostis,
Cùm nocuisse nihil se posse adverteret arci,
Adversamque sibi metuendo postmodo sortem,
Vastata latè longa regione recessit:
Quicquid non aufert, hoc destruit impius hostis.
Ingemui tantae cladi, nec dinde minori
Maerore afficior, quando Moslavina (Claudî
Montem Romani veteres dixere) repente
Succubuit casu vi Turcae. Claudius isthinc
Ortum habuit Caesar, sed mons est aureus ipse,
Strata docent, quibus est Romanis antè petitus;
Csuporianus erat quondam, quem postmodo Bakoç
Affini Erdedum stirpi pro dote reliquit.
Sic vi, sic armis, non lege aut jure parantur
Regna: subest papuer legi, se fortis ad arma
Provocat. à fatis humana sed omnia pendent,
Seu bona, seu mala sunt. quoniam praevertere nemo
Fata potest, nisi tu fatorum Juppiter autor,
Atque ideò sunt fata animo patiente ferenda.
Res pusilla nimìs fortuna humana profectò est,
Cùm nullum satiet, nullum impleat: omnia adiri
Per scelera imperium, regnandi saeva cupido
Non putat esse nefas. haec vasto Oriente Tyrannos [ERROR: no reftable :]1547.
Mutua in arma movet; crudelis Mustafa primùm
Fratrum caede tumens inquirit funera patris,

Vade retro

Vade porro