Serius in Bello forìs, atque in Pace serenus
Extitit ille domi: metuendus ùt hostibus ipse,
Ipse suis charus. Cecidit meus inclytus Heros,
Et Pater et columen Patriae: quem semper ab hoste
Victorem excepi reducem, plaudente per Orbem
Cuncto Christiadum populo: nunc dente perempti
Immanis beluae, Turco plaudente Getaque,
Christiadae mecum deflent lacrymabile funus.
Magnorum, fato quondam, mi Bane, virorum
Tristior interitus solet esse; in pace quiesce.
Marte peremptô ab apro, nova pax vulgatur; ùt ille
Depositis armis potiùs requiescere tandem [ERROR: no reftable :]1665.
Maluit in Coelis. Fratris post fata Ducatum
Obtinuit Petrus, pejore sed omine clausit:
Ut finit malè, qui finem non perspicit antè.
Tunc Varasdinam consumit Mulciber urbem
Vicinam Dravo, nomen cuj Bela peponum
A dono tribuit. regio fuit antè vocata
Jasia. Sic mutat mores et nomina rerum,
Tempus edax: utinam non in pejora ferantur. [ERROR: no reftable :]1667.
Post haec telluris miro concussa tremore
Alta Ragusa cadit (nostro sermone Dubrovnik)
Unica in Adriaco Slavorum urbs libera ponto:
Kottorque (Ascrivium quondàm) vicinaque circùm
Oppida: cum tanto Coeli pelagique stupore,
Quòd fuerit densis obtectum nubibus illud,
Hoc à littoribus bullitu ingente recessit. [ERROR: no reftable :]1670.
Non modò magnanimas faciunt torpescere mentes
Otia, quin rerum sunt maxima cavsa novarum.
Magna fit in toto rerum mutatio Regno,
Postea quàm galeam gladiumque reponere Prorex

Vade retro

Vade porro