Hoc ad laetitiam vulgarem pertinet. Omne
Fortunae donum post fata relinquimus: una
Virtutum remanet pro nobis fama perennis.
Karlopoli Praeses generalis, dignus amore
Cunctorum in vivis, dignus post fata dolore
Cunctorum: pietate gravis Vir magnus et armis,
Wolfgangus Comes à Panem frangentibus ex hac
Migrat ad aeternam fati dictamine vitam!
Mox Caspar sequitur soboles praeclara parentem
Vir Bello insignis, toties qui terruit hostem,
Salvavitque suos; toti duo funera Regno
Deploranda tuli: Coelo duo sydera misi,
Felices animas; illic nunc sede beata
Gaudent; aeterna sed et ossa pace quiescant. [ERROR: no reftable :]1653.
Romani augustum Regni vix sumpsit honorem
Ferdnandus mihi Rex isto jam nomine quartus,
Cum subito ad Regnum fato Coeleste vocatus,
Praemonstrante viam crinito sydere ad astra, [ERROR: no reftable :]1654.
Deseruit terras et Regna paterna, beatis
Civibus adscitus: pulla et maerore profundo
Offusa ingemui. Populo quàm ritè doletur
Principis egregii raptus: cùm Maxima Regno
Sit fortuna pius Princeps, generosus et aquus.
Ad Popovic' vicum, nomen dedit hocce sacerdos,
Cum valido pugnat Tyrzaçki Georgius hoste,
Defensor Patriae, Coeloque favente triumphat. [ERROR: no reftable :]1655.
Non ita Gussitius, qui Ottoççac praefuit arci,
Dimicat eventu fausto: nam moesta Colonos
Civibus immixtos bis centum Seña dolebat
In Turco amissos campo: bis postmodò vindex.
Et poenas Korenica luit, direpta, cremata,

Vade retro

Vade porro