Quinqaginta duas vastae ruit impetus undae
Señona in urbe domos, tanta cum strage, quòd ultra
Quingentos homines letho miserabili ademit:
Nec potuit rapidis enare natator ab undis
Optimus. Exoritur fragor undae unàque ruinae
Et populi clamor, ceu si ruat aether ab alto
In Señae exitium: vel jam sua terminat aetas
Longaevum cum fiore statum! Secùs antè putabam
Sanguineo mergi debere in flumine Señam.
Arcanas Superum mentes, fatique secretas
Noscere quis possit causas? Divina voluntas
Libera consilio non indiget ullius. Omnes,
Quos amat, hos etiam Deus arguit. Ille malorum
Non est causa: tamen divino nec sine nutu
Aerumnas patimur. Superest Deum amando timere,
Pro summa ratione sta[.]s, et amare timendo. [ERROR: no reftable :]1649.
Ne sinat excessus Turcorum nuper inultos
Et Patriae lacrymas Prorex novus, Izaçic' arci
Vicinos pagos et circa Klokoça, multa
Barbariae cum caede cremat. certamine fundit
Delibasam, centum ducens in vincula Thraces,
Bis totidem caesis. Proregem laeta saluto;
Sors bona Zriñiacam comitetur ab aethere dextram:
Ipseque nil aliud poscit; cuj mens generosa est,
Atque animus grandis, quos excolit inclyta virtus.
Quicunque à tenero studiis incumbit honestis
Praeclarumque optat post funera vivere nomen,
Is non curat opes cum sorte aut morte caducas,
Contentus celebri fama, qua gloria surgit. [ERROR: no reftable :]1650.
Fetter Ivanitiae quo tempore praefuit arci,
Infestis armis Dubicam procurrit ad urbem,

Vade retro

Vade porro