Non animo: tandem multo cum sanguine palmam
Barbarus eripuit prostratis Civibus. Isthìc
Occubuit clarus Mogoric' mihi, Dokmanovic'que,
Et multi fortes Ogulino ex rure Coloni,
Attamen hostili sua sanguine busta litarunt;
Nec palmam obtinuit victor cum caede minori,
Quàm Cives cecidêre mei pro Patriae amore. [ERROR: no reftable :]1645.
Supra Karlopolim vicum, de nomine Smoĺak,
Depraedatur, agrum Bosiĺensem vastat, utrinque
Insignes praedas abducit barbarus hostis:
Ut, cùm jàm videam semper majora pericla
Serpere ab hoste mihi, Castrum Podbrezie vocatum
Aedifico, Clerique mei persolvitur aere:
Publica sunt tantis exhausta aeraria bellis.
E contra Cetinum Caspar Tyrzaçkius arcem
Ereptam Tureis devastat: Zavaĺe dinde
Ingentes pagos populatur: mille fideles
Ac bis centenos redimens, cum laude redivit.
Hinc Turcae solidant Kremen arcem, Carlopolimque
Nostri. Sed Veneti, Regum sedile meorum,
Ninum urbem veterem, Turcos metuendo furores,
Denudant muris. Sic rebus in orbe rotundo
Successus varii, finisque impendet in omnes.
Quamquàm tuta domi vix sim qua parte: frequentes
Incursus patiens hostis, jàm viribus aucti,
Cincta minis: constricta nimìs, tamen ultrò fidelem
Navo operam Regi sub longo climate Mundi.
Contra Svecorom motus, turbasque Rakocî,
Agmina natorum pro Rege merentia mitto
Niclao Duce Zriñiaco; qui dexter in armis
Judicioque valens inimicos fregit utrinque.

Vade retro

Vade porro