Nactus, at infausto letho sublatus uterque.
Ut paucis notum est, nulli superabile, fatum. [ERROR: no reftable :]1622.
Istorum genitor, Niclao Tyrzaciensi
Deposito, Regni primos conscendit honores,
Ominibus faustis: vicinos namque Kanizae
Prosternit Turcos, sexcentȗm caede cruentus; [ERROR: no reftable :]1623.
Atque iterum graviter castigat Marte Kanisam, [ERROR: no reftable :]1624.
Et Kostañiciam, multis ab utroque peremptis.
Qui Pacem frangunt, Bellorum incommoda gustent.
Invadit nunc atra meas contagio partes,
Indeploratis serpendo per oppida lethis:
Est sed quod doleam multa inter funera primum
Proregis Zriñi funus. qui fortis ad Hunnos
Pugnavit pro Rege suo, victorque triumphos
Saepè tulit: tandem dapibus cum pace fruentem
Lethali manus extinguit scelerata veneno.
O miseros hostes, quibus haec infamia tela
Securam praestant vitam, vel forsan honores
Confortant! paribus certet vir nobilis armis,
Strenuus ut miles; quibus uti fraude dolove
Turpe putet; docuit timidos id tristis Erynnis.
Atra fames iterum Slavnas diffusa per oras,
Funera multiplicat, miseranda plebe repleta;
Peste, fame, bello consummitur Illyris alma:
Fors delicta hominum Deus arguit hocce flagello:
Ad quae prona magìs semper prolabitur aetas. [ERROR: no reftable :]1629.
Succedit Zriño Proregis honore Georgo
Sigmundus Comes Erdoedi, vir justus et audax,
Cujus Banatu requievit Patria: saepè
Ipsa hostem affligens, et caesum saepè repellens.
At malè Zriñiacam bellavit Prorex ad arcem,

Vade retro

Vade porro