Bis totidem hostili redierunt saucii ab ense.
Fausta favente Deo justis victoria cedit:
Jugiter ò cedat! quò grata frequentiùs hymnos
Laudis ei cantem. gratum mens laeta holocaustum. [ERROR: no reftable :]1588.
Ast et in Ungaricis subvertitur alea terris
Turcorum sorti. Bizantî urbs regia flagrat [ERROR: no reftable :]1589.
Internis accensa malis. mea Seña bis uno
Profligat, ceditque die Turca agmina victrix;
Affliguntque hostem majori strage Kosacci.
Plena ut laetitiis, jàm tum rediisse, putabam,
Tempora: quejs Turcum, vi, fraude doloque paratum,
Pignora in amplexus matris. quod grata dedissent
Numina, Christiadum concordia dummodo Regum
Communem hostem adversus justa arma levasset.
Ast hi perpetuò privata febre calentes
Sese odiis scindunt: ne praegrandesceret alter.
Concidat Imperium: rursus videamque redire
Sic mea me fallunt pia vota; novique dolores
Post brevia eveniunt solatia. fallimur, inquam;
Omnia fortuna, nec jàm virtute, reguntur.
Nam conversa brevì Turcis mox alea favit:
Qui caepêre phalas (mihi sunt pro turribus istae)
Erectas inter Csepic' Ripaçque, peremptis
Viginti octo viris. cecidit Ripaçque deinde
Praesidio amisso, fidei de fraude perempto,
Non quo ausu decuit. sic ducitur hostis honesto. [ERROR: no reftable :]1590.
Telluris tremor haud vano nos omine terret:
Quo sic arx fuerat veteris concussa Kanizae,
Ut media de parte, ruit, nec paucus in illa
Obrutus interiit miles. Sed tristior alter [ERROR: no reftable :]1591.
Annus adest; Turcae nocturno tempore muros

Vade retro

Vade porro