Corripit: hoc animi subnixus robore, sortis
Diuitias inopes, neglectaque munera calcat.
Illius ante oculos rubri conchylia sordent
Aequoris: Oebalij pretiosus muricis ardor
Luce caret: nullas tellus parit, vndaque, caelo
Debita sustineat queis flectere lumina, gemmas. 20
20. Sed neque, si saeclis proauûm historijsque tumentes
Ire Alios, veteris tanqum compendia famae,
Viderit: Hos Graiae decora ostentare Minervae;
Illos sanguinei studio clarescere Martis;
Pars populi fiet mirantis talia, nec se
Inferiore loco statuet, dignoscere prudens
Quid solidum, quid inane, et laruam demere rebus.
Sit prior Hic opibus, dicet: sit honoribus Alter
Clarior, et titulis: adde artes, ingenijque
Munera, Grammaticus melior, fandique magister,
Astrologus, legum interpres, Phoebique sacerdos:
At non hinc pariter quisquam felicior. Alti
Nam neque regnorum fasces, neque stemmatis ordo
Per centum traductus auos: non siue tuorum,
Mars, decorum monumenta; tui seu, Pallas, honores
Pectora compositis placant mortalia curis.
Vnius id virtutis opus: quae diuite gaza,
Plaudentisque fori strepitu, rerumque nitore
Nil eget, ipsa sibi decus, et pulcherrima merces.
Hac ego, cuncta licet reliquorum turba Bonorum,
Tota licet sortis malefidae opulentia desit;
Sat fruar: hac memer nullius dotis inanem,
Haeredem Crassi, Pelopis, Teucrique nepotem,
Hac pulchrum, fortem, sapientem, rhetora, necnon
Induperatorem, regemque, heroaque ducam.
Qua mihi nempe vnus doctrinae, diuitiarum,
Regnique, et famae, et Mortales quidquid vbique
Consectantur opum fructus, pax aurea, constat.
Scilicet externi quidquid pictique refulget
Circúm hominem, (mendax oculos ne fallat imago)
Non id laetitia, at cortex vanumque putamen

Vade retro

Vade porro