Vt libet, insano Caij, tumidique Nerones
Regia certatim vacuent aeraria luxu:
Vndantem terris pelagum, vndantique vicissim
Inducant pelago terras: hìc surgere valles
Montibus; aerios plano subsidere montes
Hìc iubeant: vnis iuga per septena refusam
Vrbem Caesareis absumant aedibus: vnâ
Imperij, Mundique vorent patrimonia coenâ.
Maximus, et longè ante alios iucundior vnus
Fortunae praestantis honos, benefacta per Orbem
Spargere, felices facere, instaurataque vitae
Auspicia, et melius miseris procudere fatum.
Haec caelo meritos heroas gloria tollit:
Haec regum est propria, hae vel Numine digna voluptas. 38
38. Omnibus atque vtinam hic sub pectore nobilis ardor
Viueret. Vt subitò venae melioris in aeuum
Aspera deterso remearent saecula ferro?
Vt nouus annorum consurgeret, omine fausto
Conditus, auspicijsque fluens melioribus ordo?
Bella, metusque procul: niueis Pax aurea bigis,
Et laetae Charites, et pleno Copia cornu
Lustrarent agros, lustrarent oppida: nec tu,
Iam genus infidum, terrasque exosa nocentes,
Sydereos populis vultus, Astraea, negares.
Nunc totâ licet armiferae Sors nube pharetrae
Ingruat, et saeui denso circùm agmine casus,
Omniaque in nostras iurent elementa ruinas;
Nulla hominem laedit, quàm quae promanat ab ipso,
Vis grauiùs. Duris possemus parcere fatis,
Duraque fòrs nobis didicissent parcere fata;
Ni furor humanus stimulis vrgeret, et hosti
Adderet externo vires ciuilis Enyo. 39
39. Vltima laetitiae, sed princeps, regula, parque
Omnibus vna, Deo haerere, illum mente tueri,
Perpetuo illi nexu, et amoris foedere iungi.
Venimus ad summum: procul hinc cureque, metusque:
Intima quaesitae dudum penetralia Pacis

Vade retro

Vade porro