Noster hic euripus spatijs attollit ab imo
Spumiferas fortunae hyemes vix aequat anhelis,
Vndantemque sonum, bullasque cientibus, ignem
Ad circumpositum, exiguae feruoribus ollae. 8
8. Sed quia sublimes etiam praesentia tangunt
Saepe animos; proprio, curandum, vt nouerit aequus:
Saltem quisque frui (iubet id lex tertia) censu:
Nec querulus musset, Cur ille, vel ille senator;
Plebs ego? Festino cur illum flammea Sidon
Ambijt obsequio nascentem cingere; nostra
Vilibus in pannis infantia vagijt? Illi
Ingenium velox, perque omnia fusile; crassam
Cum praeter, nil contigerit mihi pingue, Mineruam? 9
9. Ilicet haec hominum totam dementia vitam
Turbat agens. Propriae detrectant gaudia sortis,
Quidquid abest celeres mirari, et fingere maius.
Dumque Alios prae se censu potiore beatos
Quisque putat; nulli superest vixisse beato.
Hinc adeo, quia, quà felix iucundaque tantùm
Conditio est aliena, libet perpendere: contra
Nuda suis, omni procul appendice Bonorum
Sepositâ, in rebus contraria nomina spectant.
Heu miseri! Quos, si sani pars vlla maneret
Pectoris, inuersa penitùs ratione decebat
Sola suae laetos compendia, sola vicissim
Externae sortis meditari incommoda: quòdque
Haec procul; illa adsint, meritas persoluere grates. 10
10. Nam quae viuendi ratio tam prospera, nullo
Temperet vt luctu sua gaudia? Dulce triumphi
Optandumque decus: quanto venale cruoris
Sit pretio, reputes. Magnarum lumina stringit
Fulgor opum: subeant animo curaeque, metusque,
Seruandique labor. Fasces regimenque supremum
Imperij cuperes: speciosum nescius ambis
Seruitium. Fac obtineas: haud deinde licebit
Esse tuum: rapient aliena negotia totam,
Agmine perpetuo sibi succrescentia, mentem.

Vade retro

Vade porro