Penniger assiduus tortor. Quid plura? Manentis
Tartarus haec vitae. Proh dirum, triste, nec vllo
Non lethale magis fatorum vulnere, vulnus!
Fidum alijs ratio solamen casibus: ipsâ
Ex ratione, qibus mentem crudeliùs angat,
Culpa trahit vires. Alij nouere dolores
Interualla vicesque: haec iugi pectora letho
Conficiens, nullam roseae seu tempore lucis,
Siue per vmbriferae pacata silentia noctis
Sontibus indulget requiem. Vix languida serus
Lumina permulsit sopor; en Rhamnusia vindex,
Iratique torum Dîj maiestate seuerâ
Concutiunt. Maestus timor vndique, et vndique dirae
Poenarum facies. Tenui si murmure foeta
Intonuit nubes; actum est: iamiam omnia suprâ
Se ruitura putant armamentaria caeli.
Proxima, si, rapido teritur dum semita curru,
Subsilijt paries; violentior ima fatigat
Ossa tremor, moto ne cardine terra laboret,
Praecipites impulsa trahant ne tecta ruinas.
Concubiá fòrs increpuit de nocte tigillus;
Heu stygij lemures adsunt, in tartara viuos
Iam rapient. Iter ingressi, virgulta moueri,
Exiguâ dumos inter trepidante lacertâ,
Audierint; spiris horrendum immanibus anguem
Caecus adesse pauor fingit. Quae tuta Nocentes
Otia, quam sperent infesto Numine pacem? 23
23. Prona igitur cupidis adsint licet omnia votis,
Ingenium, vires, regum fauor, ampla supellex,
Censusque, et tituli, et plaudentis munera famae:
Consilium quamvis nemorum frondentibus vmbris,
Irriguaque leuent infestos Naiade soles:
Nec blandi comites, citharae, spectacula, ludi,
Phasiacaeque dapes, Gauranaque pocula desint;
Nil curas lenire satis. Phineia dulces
Diripiunt portenta dapes: generosa Falerni
In Veientanam migrat vindemia vappam:

Vade retro

Vade porro