Afflaret radijs: superi vel luminis haustus
Intacto de fonte, et, quàm pro parte virili,
Largiùs affusos traherem. Proh damna pudoris
Vltima! Alexandro neque lucet pleniùs aether,
Qum miserae plebi. Nil egimus hactenus armis:
Punctum Orbis teneo: quae pars pulcherrima rerum,
Summaque, pellaeas etiamnum spernit habenas,
Laeta suo seruire Iovi. Sic improbe fata
Argueres: tali Briaereûs immanior ausu
Tentares Superos. Quid me, ceu vana canentem
Somnia, turbato perstringis lumine? Certos
Sacrorum monitus tripodum, atque oracula Diuûm
Vaticinor. Sortis quam praemia tanta, subacti
Tot nequeunt Orbis spolia exaturare, cupido,
Morbus, non sitis est. Angustis finijt author
Limitibus naturam: auido sint pabula ventri,
Diuitiae faciles: sint, quae defendere nudum,
Tecta, Iouem, rigidam possint quae, vellera, brumam.
Hoc quibus exiguum, nil sufficit: ipsa propagat
Esca famem: positosque semel quae transijt, vllos
Nescit caeca sibi fines posuisse libido.
Vltima votorum (haud reor inficiabere) primum
Martem inuadenti fuerant, perrumpere metas
Imperij patrij, angustaeque suburbia Pellae
Ad Persas, ad Bactra, adque Euri extendere nidos,
Et Cyri solio solium mutare Philippi.
Audax, quanquam hominis, furor. At nunc omnia rerum
Claustra remoliri, totque vno niteris Orbes
Composuisse iugo. Demens! Molimine tanto,
Vltra anni, Solisque vias, caelique rotatus,
EVTHYMIAM dum persequeris, qua nulla Dearum
Proximior, nulla aequa magis, facilisque volenti est.
Crede mihi, parto imperio licet esse beatum:
Crede, licet nullo. Pacem tibi subditus Orbis
Non dabit: ipse dabis rationi subditus. Aufer
Spes nimias. Vacuum, teneat licet omnia, prodit
Se cupiens. Pleno felix vt corde quiescas;

Vade retro

Vade porro