Diuitis intactos, Asiae in tua praemia census
Seposuit: nullum non surgere iussit arenâ,
Quae bellatoris frontem victricibus vmbris
Tergerent, palmas: tua signa anteîre, malignos
Perrumpentem obices, pandentemque ossia fatis,
Poenituit nunquam: tibi dum constatiùs haeret;
Visa sui est oblita, et sors propre desijt esse.
Mitte queri. Capiunt vnum laxissima centum
Regna virum. Si non naturam sceptra per omnem
Porrigis; at plus, quàm naturae simplicis vsus
Poscat, habes, plus, quàm valeat vel perdere luxus.
Heu male consultum Mortalibus, aurea pacis
Ducere si nulli permittitur oti, vasto
Vnius includat qui non diadematis orbe,
Quidquid stelliferis complectitur orbibus aether.
Immensum per Inane satos (quid Graecia monstri
Non parit?) vsque nouos audis superesse tuarum
Indociles legum Mundos. Fac, detur et illos.
Aemathijs domitos fraenis adiungere; plenus
Anne ideo, mentisque satur sum denique, dices?
Nil minus. Haud omnis tantarum opulentia rerum,
Haud tota haec, spatijs immanè vagantibus, vltra
Noti Orbis cumulum toties geminata, recentum
Mundorum series sat erit. Post omnia victa
Terrarum, pelagique, nouus pandetur auaris
Limes inexhaustus votis: plura vsque videbis,
Quae, lacrymans, hominum sorti impermissa, requiras
Suspicies caelum, et, gemitu testante dolorem,
Heu miserum! dices: imo cui limite Mundi
Regalis finitus honos, mensuraque tellus
Imperij. Nam cur stellantibus alter in oris
Dignior augusto frontem diademate cingi,
Et nutu versare polos? Cur nescia iuris
Astra mei? Cur non Phoebus, Germanaque Phoebi
At me surgendi suspicium, legesque meandi
Accipiunt? Saltem caput hoc, maturiùs vni
Orta, dies, nondum per summa cacumina visis,

Vade retro

Vade porro