Plus aliquid? Tam duro hic certè pectora morsu
Splendidus absumit dolor; vt vix altera vitae
Occurrat ratio grauioribus anxia curis:
Laetius et pingues insulsi ruris alumni
Saepe trahunt aeuum, quàm Palladis, Aonidumque
Ingeniosa cohors. Adeo per pabula vires
Aegra capit sitis: et, quantò quis doctior; idem
Tantò plura sibi nesciri, pluraque sentit:
Quae neque mortali fas sit comprendere captu
Omnia; nec, si non plenè obtineantur, in vllo
Limite sollicitis requiem contingere votis.
Viderat id, mendax non semper, Fabula: sacri
Dum raptorem ignis, diuinaque munera terris
Importare ausum, et mortali iungere limo,
Caucaseae nudum cecinit praebere Volucri
Viscera, in assiduam sese reparantia poenam.
Aethereas arces peruadere, raptaque Soli
Deuehere in terras caelestis semina flammae
Haud aliud (Veri si quid mihi gnarus Apollo)
Innuit; ac, Sophiae penetralia mente volucri
Ingressum, populis deprensa Arcana referre.
Quod qui conetur, (Proli tristia nobilis Ausi
Praemia!) Caucaseo findi ceu vulture pectus
Sentit inexhausti maiore cupidine Veri:
Nec sperare licet crescentibus otia fibris.
51. Esto tamen, conatus et acris cura sciendi,
Ingenijs, tineae ritu, melioribus haerens,
Nil noceat: certè haud etiam conducere multùm
Laetitiae ad cumulum potis est vitaeque beatae.
Nam quid opus varios caeli cognoscere motus:
Omnibus euentis causas, euentaque causis
Reddere: fastorum monumenta omnemque capaci
Pectore transacti seriem complectier aeui:
Agumentorum laqueos seu nectere, contra
Seu nexos celeri occursu dissoluere: linguam
Nosse vetustorum lapidum: nullam esse repostam
Vsque adeo vocem, cuius non invia sensa,

Vade retro

Vade porro