Qua dubios reputare vetat Gargettius author.
Nempe quòd inuisos haec tantùm cura dolores (a) [ERROR: no reftable :](a) Vide Cic. 3. Tuscul.
Anticipet, vanâque animos formidine verset.
Pallitur. Inuisos quin veriùs illa dolores
Ars minuit, vanâque animos formidine soluit. 41
41. Nam cur sollicitos, venientibus obuia fatis,
Mens sibi congeminet potiùs, quàm leniat aestus?
Aduersis num signa palàm contraria signis
Si moueat, grauiùs turbabit pectora, quàm si
Occultus subitâ à tergo vi irruperit hostis?
Maior ab ignotis semper metus. Humida terras,
Aspice, nigranti cum nox inuoluit amictu,
Eripuitque oculis Mundum, et discrimina Mundo
Luce quid extinctâ, caeco quid tristius Orbe?
Esto, nihil visu implacidum, nusquam horrida sese
Obijciat certae species formidinis: ipsum
Ipsum animos grauiùs, metuenda haud cernere, turbat:
Saeuaque adesse pauor, quia nil videt, omnia credit.
Haud aliter squalente chao, et deformibus vmbris
Mersit vbi trepidam sua nox, inscitia, mentem;
Acrior hòc, quia caecus agit praecordia terror.
Nil non horrificum: tanta est mensura timendi:
Fortunae vis quanta. Innubi sydere Verum,
Fac, radiet, parui Verum sol vnicus Orbis;
Omnia iam syncera: suus color, et sua versis
Rebus adest facies. Simul atrae nubila noctis
Diffugere; metus simul aufugistis inanes. 42
42. Tuque adeo expertus, Macedo. Languentibus astris,
Fatorum grauidam roseo Tithonia coniux
Extulerat temone diem, qua, iudice ferro, (b) [ERROR: no reftable :] (b) Vide Curt. lib. 4.
Lis ingens dirimenda, Asiam, Europamne maneret
Imperij decus, et Mundi foret vltra subacti,
Persepolis, an Pella caput. Iam barbara pugnam
Agmina discordi circùm clamore fremebant:
Prouectum iam Mane polo. Certaminis ille
Immemor interea, sub diuite conopeo,

Vade retro

Vade porro