Aut homines timet, aut credit vecordia Diuos.
Nominis indicium furor est: Andremona nostis.
Mentiar, ex vobis si quam violare nefandis
Abstinuit scelerum conatibus. Impia facta
Praesenti luat exitio. Vos pendite causam,
Supplicijque modum, et dignum sancite piamen. 14
14. Dixerat: et vario Comites rumore fremebant:
Sunt, trifido quibus igne placet, caelique ruinâ
Inuisum properata caput sub tartara trudi.
Haec velit, abruptâ mersum tellure, necemque
Sortiri, tumulumque simul; velit Altera, captum
Sensibus, ac membris, longâ sub morte relinqui,
Seminecis miserum vitae, spiransque sepulcrum:
Ast Aliae, humani ceu nil sub pectore gessit;
Humanae censent spoliandum munere formae,
Mutandumque lupo, rabidae vel imagine tigris. 15
15. Nutat in oppositas anceps sententia partes:
Astraeae donec fandi locus. Aequa, sorores,
Illa refert, sceleri decrêstis fata: nec vllum
Supplicij tam triste genus, quin perfidus Hostis
Iure ferat. Sedenim, veluti contraria morbo
Quae mage pharmaca sunt, ea soles cura Medentûm
Deligìt auxilio; recti sic ipsa putârim
Iudicis officium, furijs ausisque Nocentûm
Indole pugnantes aduersâ indicere poenas.
Contemptrix hominum, Superûmque audacia primus
Quando igitur scelerum fons est, Andremona nostris
Quae dignum fecere odijs; aptissima culpae
Huîc fuerit vindicta, Deos, hominesque timere.
Lymphatus mentem pauor impleat. Vndique laruae,
Vndique monstrificae assiliant formidinis ora.
Nec requies: sese ipse, suamque exhorreat vmbram.
Tormentum ferale, atrox, lethique perennis
Effigies, letho nimiùm quàm durior ipso.
Sic iustum: timeat, quantùm fuit ante timori. 16
16. Hac Astraea tenus. Dictis ex ordine cunctae
Assensere Deae. Malesani crimina fastùs

Vade retro

Vade porro