O Superi: et tale importuno in Diuite poenae
Vindicis exemplum venturis prodite saeclis;
Humanas vt si vires effraena Potentum,
Baccharique impunè ferox audacia spernit;
Esse Deos, fandi memores, sciat, atque nefandi. 12
12. Haud vanae fugere preces: sanctissima caelo
Audijt orantem Nemesis, magnoque vocato
Concilio virtutum, vna altior ipsa resedit.
Pompam addunt solio, maiestatemque sedentis
Horrificant famuli coetus, Poena, aspera Poena,
Iraque, flammiuomusque Furor, Vindictaque telum
Ingens, sanguinem, horrendum, exitiale coruscans.
Parte aliâ sanctum Praui discrimen, et Aequi,
Et Leges, et Iura, et non superabile votis
Reginae Arbitrium, si quando, immanibus ausis
Irritata, velit deiecto fulmine terras
Concutere, et totum impleri terroribus Orbem.
Tali igitur mediam hinc, atque hinc vallante coronâ,
Vltrix Diua loqui solio sic infit ab alto. 13
13. Certa quidem nullos tandem vindicta Nocentes
Praeterit: et iustas soluunt Acheronte sub imo,
In terris quae dira videt sol crimina, poenas.
Sed tardum, manes et fata nouissima semper
Expectare. Diu felix, vltore remoto,
Spargitur in Plures facinus: exemplaque fiunt,
Quae fuerant delicta. Erebi illaetabile regnum,
Sulphureosque lacus, immotaque iura ferentes
Corpore defunctis Rhadamanthon, et Aeacon vmbris
Vix non iam pueri explodunt. Pars vana putare
Nomina, compositosque metus; pars, credita quamvis,
Sera tamen, penitùsque oculis imperuia fata
Despicere. Ergo sciant moniti, non vsque sub Orcum
Differri meritos ad posthuma funera manes:
Nec Superis alium Phlegetonta deesse, nouasque,
Digtna vel ante rogum sceleri quae praemia reddant,
Viuentûm Furias. Iuuat id monstrare Pelasgi
Diuitis exemplo: cuius teterrima nullos

Vade retro

Vade porro