Plausibus immisit turbae; nullo ipse fugacis
Illicio pompae, publico spectanda theatro
Ora dabat: cuius puris ex moribus, ullam
Decerpsit nunquam Romana licentia palmam.
Inde etiam patuit, mentis qua is luce niteret
Vaticanus olor, miscere nigrantibus impar
Fontibus Angelicum pectus: socialibus ille
Officiis nunquam tenuit, quos turpe notabat
Colloquium Stygiam solitos potare paludem;
Roribus aethereis, lympha quos coelite potos
Ambrosios vidit ructare salubriter haustus;
Quos animi pietas, castique innoxius oris
Commendabat odor, iura in socialia charos,
Virtutis stabili nexu poscebat Achates.
30 Sed quo praecipue statuit subsistere caetu,
Accipe: non molli quo tempore Roma veterno
Obruta, sydereos sorbebat parcius ignes;
Coelica belligero servire coacta Gradivo
Relligio, duros enses, galeasque sonantes,
Pro Patrum vitta, et thuris tractabat acerra.
Ut sileam reliquas morum male cauta ruinas
Quas secum Bellona rapit; sopita iacebat
Cum pietate fides, interque sonantia Martis
Aera, parentalesque inter quas bellicus ignis
Accendit taedas, nuruum lamentia suarum,
Et lacrymas populorum inter, sua funera tristis
Expavit, laceri spectatrix languida mundi.
Hic tamen in publico rerum squalore refulsit
Multorum privata fides; zelumque Latini
Splendoris, sacros non dissimulasse Quirites,
Indicio tunc caetus erat, quem nomine divus

Vade retro

Vade porro