Substituit, doctam populos turbare Megaeram:
Absolvitque scelus sibi quod mandavit Averni
Ordiri princeps, totam in crudelia plebem
Dissidia impellens: pulchrum rationis ademit
Humanae lumen; sceleri quo pronior omni
Impietas, pulso posset grunnire rubore.
Non aliter quam saeva tigris, quam forte prehensam
Venantes Numidae ferrato carcere claudunt:
Si pateant fractis inimica ergastula clathris,
Exilit inde ferox; furit, haec, hominumque cruentas
Exercet strages: quorum immansueta prioris
Carceris impressum tollit laniena dolorem.
Sic rationis inops ubi plebs adstringitur aequis
Regnorum fraenis; sanis mitescere septi
Legibus indociles, pro libertate soluti
Fractis colla iugis; immani strage furentes
Praeteritum cupiunt regum lenire timorem.
16 Sic Syren infida furis: iam libera nullae
Colla premunt leges; tota crudelis abuti
Libertate potes. Sed quid iurata Monarchae
Hispano, post tot caecae deliria plebis,
Parturiet calcata fides? est regia virtus
Subiectos servare; sed est quoque regia virtus,
Civibus armatam punire rebellibus urbem:
Ut regi parere prius quae noluit; ensi
Pareat, et legis plectat vindicta nocentes.
Sed frustra est, insana furis: male provida spernis
Regali servire iugo: mox perfida nosces,
Qualiter illustris fractis equus errat habenis,
Aut tigris lexata furit: sine vulnere nunquam
Nec tigris antiquas, nec equus subit integer aedes.

Vade retro

Vade porro