Augmento, Matutinas psallentibus horas
Promptus, et insomnis sociis se fratribus addit.
6 Nunc ite, et vestrae virtuti applaudite Coeli
Insomnes stellae: quas non infestat avarus
Morpheus, his facile est totum indulgere Tonantis
Obsequio tempus; sed quos contraria carnis
Nolentes quoque lucta premit, divina ferocem
Naturam si flamma domat; praeconia tales
Nobiliora decent: hominum vigilantia Coelos
Vincit, et haec vigiles offuscat gloria stellas.
Sublimi sint astra loco; sed pectoris ingens
Celsa Thieneus superavit Sydera splendor.
His facibus tumulum pulsat, fatoque propinquus
Hac sibi praelucet flamma: secura sepulchrum
Sic intrat virtus: non caecam offendit ad urnam
Incautos hac luce pedes, non pondere praeceps
Mortali ruit in tumulum: praetoria fati
Calcat ovans: illum mens tuta timoris ab aestu
Protegit, excelsaeque umbrant sua funera palmae.
7 Necdum fata canam: precor hoc concedite vestro
Pierides vati, prius ut quam summa Thienis
Deliquia exponam, extremis laudabile fatis
Vicinum quod legit iter, solerte Camaena
Discutiam. Sacros proceres quos murice vestit
Sidonio Romanus honor; communibus, orbis
Quamvis exornet, lacerat quoque purpura curis.
Horum unus fuerat (quem ne mea forte Thalia
Ignotum memoret; fuit is, quem postea quartum
Roma habuit Paulum: sidei fervore priorum
Pontificum zeloque potens: proprioque sequentes
Exemplo instruxit, quo sit splendore Latina

Vade retro

Vade porro