Bellipotens etenim nec fortius hactenus unquam
Pugnavit Caesar; nec magnificentius unquam
Post aciem evectus Caesar; quas gloria laudes,
Quos habuit titulos honor; omnibus una beavit
Victorem Syren: ornato urbs tota theatro
Non impar, adventantis quae Caesaris arma,
Invictas animi vires, roburque sonabat.
Quid dicam Italiae primos venisse Dynastas,
Quid transalpinos proceres, crebrosque volantum
Quid memorem affluxus populorum, immania pompae
Visuros decora, et victoris Caesaris ora?
16 Hoc modo devoto vobis concedite vati
Pierides; figunt ubi se mea lumina primum,
Maioremque cient animi spectata stuporem,
Prodigia exponam: Romano murice clarus
Parthenopaea potens transibat compita Caesar;
Qui fixos cunctorum oculos, radiante triumphi
Maiestate tulit; soli haec non visa Thieni
Gloria; quem socii, cellaeque propinqua monebat
Commoditas, augustum oculis libare Monarcham.
Sed neque claustrali gradiens vicina fenestrae
Pompa, importuni neque persuadere sodales,
Innocuum poterant oculis decus: omnia caeptis
Posthabuit precibus: quis scit si forsan eodem
Momento coeleste atrium spectabile fulsit,
Immotumque suo tenuit splendore Thienem?
Quis scit an aeternae defixus imagine lucis,
Postposuit quidquid tellus insigne, vel ingens,
Quidque illustre colit? quidquid fuit; indicat, illi
Ingenita quadam fluxas sordere mephiti
Illecebras: quidquid transit, certumque fugaci

Vade retro

Vade porro