Officium scena non observasse, piandum
Non venit; et proprii ius naturale relaxat
Intuitus damni, certumque in limine lethum.
Inde venit, sortem miseram! quod saepius aeger
Ipse suae non gnarus opis, cum nulla recepto
Audeat hunc aliena manus purgare veneno,
Spe procul, infesta cadit interfectus ab hydra.
Si modo corporeae non evitabile vitae
Naufragium, non aeternae iactura salutis
Accideret; quando isto etiam terrore minister
Legitimus desit, fato qui errata propinquis
Praesens elueret, fieret toleranda protervi
Saevities morbi; sed quod neglecta sequatur
Corpora, pernicies animae; lacrymabile fatum
Terrigenum! sed obest homini tentare profundam
Numinis,[ERROR: no reftable :]ex: Numinus armatae in culpas rationis abyssum.
Hic Caietanus pensum ratus utile flammis
Invenisse suis, aptam sibi triste palaestram,
Proposuit lethum: pugil illi strenuus omnes
Attribuens operi vires; formidine certi
Posthabita fati petit imperterritus ingens
Morborum pelagus, vivaeque fimeta mephitis,
Quo tunc impavidus fraterni accessit amoris
Prodigio, sat adhuc Veneti vis illa flagelli
16 Commemorat. Locus est, cui non curabilis aeger
Imposuit nomen; variorum hic Lerna malorum,
Morborum hic sedes; publici sentina veneni.
Ista forent veluti Charitum delubra, Thiene
Lustra petit, florumque sibi monstrosa figurat
Ulcera delicias: nullum hic damnare laborem,
Obsequio arrepti nullum subducere pensi

Vade retro

Vade porro