Altari lampas; lapsum excepere cachinnis,
Praedones lumen: socios quae prima precantes
Composuit pietas, eadem tulit impia furum
Ludibria, erectis constans ad Sydera palmis.
7 Miles erat positae cui non ignota Thienis
Conditio vitae; cuius, verna improbus amplas
Commemorabat opes; cum post impensa minoris
Obsequia aetatis, reliquos numerasset in armis
Caesareis annos: quamprimum ingratus heriles
Agnovit vultus, credens quod dives, amictu
Dispare pauperiem simulet, petulante Thienem
Invadit lingua: notas sibi, furcifer effrons,
Divitias clamat; promat quod condidit aurum,
Lusurum cupiat iuguli nisi sanguine ferrum.
Hic Caietanus, placido sermone secundat
Saevitiem, ditemque olim vexisse, paternae
Lucra domus, censumque Deo sacrasse, severa
Pauperie, affirmat; sibi nil superesse, quod optet
Auri armata fames: repetitis praestita verbis
Nulla fides: fortemque minis, torquere Thienem
Aggreditur: quaenam fuit haec tortura? pudicae,
Quam nequeant sufferre aures, sexusque dolores,
Candor olorinae refugit describere pennae.
Sed nihil extorquet lictor, nisi flebile certae
Supplicium Nemesis: perpesso immite Thieni
Martyrium, vota pro paupertate merenti
Illustrem posuit, quam dat tolerantia palmam.
8 Nec repetita, diu socors post verbera mansit
Lictor: adorati vesana cupido metalli,
Carceris ingrati damnat squalore Thienem;
Sic rata semotum praedae fore certius aurum.

Vade retro

Vade porro