Sisteret esuriem. Gothico mox nobilis ostro,
Praedo novus saevit Latiis Ataulphus arenis.
Quasque prior sacris tantum non impius aris,
Hostis liquit opes, huius latronis avari
Abstulit impietas: fuit haec rasura cadentis
Urbis; sed Victor tantum hic corraserat aurum,
Unde etiam magni poterant ditescere reges.
Aemula Romanae Lybie piratica molis,
Ut raperent, miserae quod forte superfuit urbi,
Vandalicas misit calcata per aequora turmas:
Is Gensericus fuerat quem littore ab Afro,
Faeminea accivit rabies: Eudocia Romam
Perdidit, augustaeque domus tumulavit honorem,
Seque etiam vinctam gemuit, dum coniugis, impos
Faemina, se ardentis, Gothici mucrone tyranni,
Immodicos (furor imprudens!) ulciscitur ignes,
Taliter incautos si faemina plectit amantes,
Quas hosti statuet paenas! edicite quaenam
Saeva adeo tigris? fuerit licet ista scelesto
Non impar vindicta viro; malesana coegit
Ira tamen, nimius dum castigatur amator,
Ut fieret quoque Roma nocens, nocuusque Quirites
Damnaret Princeps: fatuos an debuit ignes
Stulta etiam vindicta sequi? tum Romula pubes
Divitias mirata suas, tot regibus unam
Suffecisse stupet, repetitis cladibus urbem.
Nec satis hic caedis: turbo mox saeviit alter
Qui Romae in iugulum gladium Ricimeris adegit.
Roma tamen nec tunc cecidit, foret altera fronte
Multiplici velut hydra, nequit quam reddere fatis,
Unicus Alcides: toties direpta, reposti

Vade retro

Vade porro