Faecundo Charitum, colitur Regina sacello.
Virgineae moli spatium indelebile, fluxae
Prodigio scripsere nives, Sextilibus arsit
Cum Latium flammis: nivibus signata, calentes
Area confudit Soles: ubi protinus amplum,
Evexit gemini Marianus coniugis ardor,
Verbiparae templum, tabulis ex asse supremis,
Sola bonis fuerat quae scripta iugalibus haeres.
Haec eadem eximiis auxit Sacraria donis
Pontificum et regum pietas: memorabile gaza
Sed magis est reliqua, Christus quo vagiit infans,
Bethlemii Praesepe specus; quod luce Quiritum,
Et fortunatae cultu pretiosius Urbis,
Frigora adorati faciunt natalia Verbi.
20 Has etiam doctus, Mariano Dalmata templo,
Progenitus Stridone, sacras translatus adorat
Vicinas tumulo cunas, quas vivus in ora
Ephratite, piae coluit splendore Minervae.
Saepius hic consueta suae dum vota Thiene
Fundebat Dominae, totos cui pectoris ignes,
A tenero felix infans sacraverat aevo;
Sacra Palaestini fusus Doctoris ad ossa;
Propitiam poscebat opem; instabatque Parentis
Virginis obsequio, tanto Oratore, clientem
Immeritum sisti; facundae ad pondera linguae,
Cum merita accedant, quibus expugnavit amores
Verbiparae; qui ad speluncam, qua Virgine natus
Salvator, Iessei hospes sanctissimus antri,
Virtutum radiis veluti nova stella refulsit.
Irrita votorum nec vis fuit: annua iuvit
Orantem pietas: quando brumale volucres

Vade retro

Vade porro