Significent, quo ne reducem praestantibus ornet
Styx festiva sonis; spectanti ingloria Diti,
Talia funestae memorabo nuntia sortis:
Tartareae veniant uno si Marte phalanges,
Adversamque parent supremo robore luctam;
Prodeat ipsa etiam Ditis Bellona; Thienem,
Vanus erit superare labor: quem laurea victae
Ornat Tisyphonis, stratae quem praedicat ingens
Ambitionis honor, Stygii leviora furoris
Arma, Thieneae metuent encomia dextrae;
Cui levius fiet vires superare minores,
Quo vis magna ruit: non durius ipse superbo
Restitit Alcidi, tacta tellure resurgens
Fortior Antaeus: nulla illum spicula, Ditis
Mancipium reddent, Orcina pericula Coelo
Eripient nunquam, contra hunc est omnis inanis
Vis Erebi, Ditisque omnis male firma potestas.
Quo magis hunc pressum cupimus, quo tendimus astu
Maiore insidias, astris propiora paramus
Invicto Heroi Coelo plaudente trophaea,
Regnaque probrosa premimus Plutonia fama.
Invisas haec fata subit pudibunda sub auras
Ambitio: damnisque suae Divae, ore trifauci
Cerberus ingemuit: ripis lethaea quievit
Insolito languore palus, Stygiumque secutae
Sunt gemitum tristes, saevis ululatibus umbrae.
Hic Erebo finis. Sed quas haec una corollas
Palma tulit, quas aetherei pretiosa favoris
Ubertas appendit opes; plus pectora versant,
Quod stupeant, quam lingua ferat: quod victa Thieni,
Improba vis Erebi cessit, praestantibus astra,

Vade retro

Vade porro