Sed virtus ubi laude caret, vitiosa trahendi
Non habet exemplum: probitas in praesule lucet
Clarius: inventis veluti mens vertice formis,
Fabricat idaeas; vertex, commune mitratus
Transit in exemplar: Titan ardentius urit
Altior, occasusque sui momenta, caloris
Signat debilitas: quo non assurgere possit
Gratia, nobilitas, pietas, sapientia, zelus
Caietane tuus, nihil est: te praesule, laeta
Gaudebit mundo radios emittere virtus.
Vis augere Fidem? fieri non Lesbia morum,
Regula suspiras? trabibus sed recta dolandis
Regula si iungi nolit, tabulisque recuset
Aequa superponi; gibbo fabrilis ab omni,
Ars ignorabit curvas absolvere quercus.
Regula sis morum, modicum est, nisi regula fias
Talis, ut applicitam sibi curvae in crimina mentes,
Praefigant; quod non fiet, nisi praesulis ora
Sumpseris, et populos publicae concredita luci,
Virtutis censura domet; quos illice forma
Attrahet, et proprio confundet lumine, mores
Brutales mitratus apex, splendorque tiarae.
Nec pudor est mutare animum: decreta prioris
Consilii emendat sapiens, ubi noxia mentis
Praeproperae consulta videt: suscepta Thiene
Otia si mutes, Latiae tua proderit aulae
Ingenii probitas: Capiti cum adstantia summo
Membra, tuae sacro mentis correxeris igne,
Et Fidei candore trahes, contagia gentis
Romuleae correcta puta: te authore videbis
Matutina velut mundo splendere mitratos

Vade retro

Vade porro