Illustrissime, atque reverendissime Domine.
Non mea Martigenae Clio palatia Romae,
Nec celerat, domiti visat ut Orbis opes;
TV sed opes Romae, TV celsa palatia Romae,
TV solus longae causa, scopusque viae.
Non Thamyrae tumidam vecors insania tangit,
Nec cute nudati perfurit ore Phrygis.
Sed magni longo raptatur ab impere voti,
Vt sua sub summo carmina VATE canat.
Cujus opus melius reliquas irrumpet in aures,
Si fuerit tanti mente probata VIRI.

Ergo integrati me Phoebe tumore caloris
Rursus agis? nec Buda satis? nisi carmine nostro
Per bellum VENETIS accederet ardua fastis
NAVPLIA, et invictae caderet sub jura securis?
Sit procul iste furor, properaeque insania Musae,
Hanc mecum siluisse velis, nec carminis atrum
Incompti nubes mala per velamen obumbret
HADRIACI Superis Sydus commune triumphi
Dira pii cultûs vibrans in pectora lucem.
Exaudisne preces? an longo pectus ab oestro
Intumuisse sines? sed cur non integer urges?
Eja veni totus, doctive cacumine montis
Neglecto, dignare tibi sub pectore Pindum
Elegisse meo, quo grandè tumente calescam
Fervidus, ut DOMINOS non vili carmine fasces

Vade retro

Vade porro

---

Matijasevic Karamaneo, Antun (1658-1721) [1686]: Nauplia... vindicata, oestrum, versio electronica, 243 versus, verborum 1647, ed. Gorana Stepanic [genus: poesis - carmen; poesis - epica; paratextus poetici] [numerus verborum] [matiasev-caraman-nauplia.xml].

---