Sidic, Simun Juda (floruit 1683) [1683, Vienna]: Antonii Judae Sidic, canonici zagrabiensis et rectoris collegii Croatici Viennae, de obsidione Viennensi per Turcas A. 1683. relatio (Viennae, 1683-09-16), versio electronica, Verborum 2322, ed. Ivan Kukuljevic Sakcinski [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [sidic-epistola-1683.xml].
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
-- 6 --
partibus timebamus; credo plurimos fuisse, qui prae timore nec
nomen suum dicere potuissent. Mansimus enim intra ignem, ac si
in inferno mansissemus. Hostis interim fortissime et incessanter
iaculabat et bolides etiam projiciebat, sed cum bolidibus nihil nocuit.
Ecclesia Scotistarum ab incendiariis per Tekelium (recte enim ibidem
praeces fuerunt, et consequenter maximus concursus populi) subordinatis et bene solutis accensa fuit. Tales incendiarios, alios Hungaros, alios Germanos, plurimos deprehenderunt, uestitu muliebri
uestitos, alios in uestibus Germanicis. Tales incendiarios eadem die
in foro S. Petri excoriarunt, excarnificarunt alios uiuos, suspenderunt
alios in nostra platea, in vicinia apud arcularium. Eadem die de
nocte etiam unum talem incendiarium caeperunt, qui eam domum
ascenderat ac accendere uoluerat, deprehenso apud eundem igne
pulueribus et sulfure. Eum sine omni questione excoriarunt. Per
multos dies nullus in uestitu hungarico in publico comparere ausus
fuit. Tres etiam Germani tempore istius obsidionis suspensi sunt,
aliquot autem decapitati, qui literas a quibus ex ciuitate ad Turcas
deportabant. Principales necdum sunt publicati, sine dubio debent
esse ex maioribus, credo paucos post dies ad questionem capientur.
Porro qualis fuerit in hac ciuitate miseria, qualis fetor ac nausea,
uel in mentem reuocare difficile est. Miseri milites in propugnaculis
ad meos oculos catos assos comedebant, ac eosdem per domos pro
pretio quaerebant, ad nos etiam saepius uenerant et tales bestias
rogarunt. Carnem asineam ac equinam etiam comedebant, et libram
talis (sic) carnis duobus grossis uendebant; imane dictu, adipe ac
pinguedine Turcica, caules, quos foris in hortis rapiebant, comediebant, unum ouum quinque grossis uendebatur, sub finem
etiam decem quindecim grossis pro infirmis uendebatur. Una gallina
duobus grossis, capo tribus, pullus floreno Hungarico; bubula una
libra, ad initium quasi per tres septimanas, quousque omnes illam
habere potuimus quatuor grossis, post tres Septimanas amplius nec
bolum habere potuimus, nisi quod aliquando milites in excursione
aliquot boues aquisiuissent. Talem carnem qui habere potuit, octodecim grossis libram soluere debuit. Tempore istius obsidionis plurimi homines mortui, et quasi omnes in disenteria, ita quod doctores
et pharmacopolae non magno numero plures tempore pestis mortuos
fuisse adstruant. Erat enim una ingens copia ac multitudo populi,
ita, quod pro habitando domus non suffecerint, uerum plateae omnes
plenae erant. Multi ita in plateis iacentes, ac per easdem obambulantes, iam a globis, iam a bolidibus occisi. Copiam hanc causauit
ingressus eorum, qui prius suburbia ac circumuicinos Pagos et
oppida inhabitabant, ex ciuitate autem praeter maiores uix aliqui
exiuerant, sed de repente omnes occlusi ac obsessi. Ego etiam multis
diebus dissenteria laboraui, deinde febribus calidis, certe difficulter
euasi, uix etiam non solui. Iam Dei ope perfecte pristinae sanitati
restitutus sum. Alumnus Spoliarich etiam nonnullam alterationem
habuit, euasit tamen et iam bene habet. Alumnus uero Funtek, iam
ab aliquod (sic) septimanis pessime constitutus est, laborat enim
Sidic, Simun Juda (floruit 1683) [1683, Vienna]: Antonii Judae Sidic, canonici zagrabiensis et rectoris collegii Croatici Viennae, de obsidione Viennensi per Turcas A. 1683. relatio (Viennae, 1683-09-16), versio electronica, Verborum 2322, ed. Ivan Kukuljevic Sakcinski [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [sidic-epistola-1683.xml].
|