alteram accepisti. Juratae nempe in Principis commoda fidelitatis, quam desperatis etaam Casibus Majores TUI demonstrârunt, Caesareo - Regiis Majestatibus historiam vultu TUO praelegisti, cùm in arce TUA Sintaviensi à confoederatis Rakoczij obsessus, non tam ad arcis, quàm animi deditionem invitareris, sed non è molliori Constantiam TUAM, quam arcem compactam petra hostis reperit, juratam Regi fidem nec agnati etiam sanguinis amor prodere valuit, machinas bellicas Dux ipse et Miles dextre adeô in hostiles copias librâsti, ut desperatâ loci expugnatione pudore suffusas abscedere compulerus. Procurristi alias adversùm 500. è Confoederatis, omnem viciniam ad desolationem vastantes, caesisque centum, reliquos in fugam egisti; complures etiam (inter quos praecipus manus TUAE praeda) vinctos abduxisti. Ad Ihrencsinium quoque Signiferum quendam obsistentem ne Rakoczium quadragenis ferè à TE cum equo corruentem passibus interciperes, vexillò primùm, tum et vita dextrâ TUA spoliâsti. Prodromi nempe haec eorum, quae dignitatibus auctus facturus eras, quae postmodum Hungaria, et Italia à TE fieri spectavit, singulis enarrandas minimè sufficimus, quare compendium ceterorum teneat victoria illa ad Vipalancam de 30. Turcorum, Tartarorûmque millibus exiguô TUORUM 600. manipulô relata, ubi insigni stratagemate ad summam Nomini TUO accessionem tam numerosum hostem in fugam vertisti, et victrici TUORUM dextrâ (ad caedendum tumultuarié, fugientem primà aliis accurrentibus) maxima ex parte delevisti, opimâ Captivorum, tormentorum, aliáve dives praedâ in castra reversus.

Translatus demum ad oras nostras, summóque Gentis nostrae gaudio Pro - Rex renunciatus, quantùm dignitati huic

Vade retro

Vade porro